KELEBEKLERİ ÖLDÜRDÜM
isimsizbeden
- ЧИТАТЕЛЕЙ 1,055
- Всего голосов 328
- Части 10
***
"Ten uçurumdur.
Yıkımlar birbirlerinin ecinnileri. Seni görmedim Venüs'ün saçları, alargada benimle arkama saklanıverdin. İnce alaylı, kara gülmekle derin gürültüler açtın tenimde, kapanmadan. Kabuğu ısınmış bir salyangozun deniz mavisi büğetiydin." Gözlerini gözlerime dikip sigarasının dumanını son kez içine çekti.
Bir anda Hışırdayan yapraklar sustu, şakayıklar soldu.
yaramaz çocuklar duruldu. Asfaltta ciyaklayan ucuz arabalar, sokak lambaları, kahkahalar, ağlamalar sustular. yer ayaklarımın altında kayarken her şeyin Tuhaf bir renge büründüğünü, ve yahut ışıldadığını farkettiğimde kaçınılmaz soruyu sormaktan kendimi alamadım,
"Sen de farkediyor musun?"
"Neyi?"
Cevap vermedim. Gözlerim büyüdü.
Her şey bir anda kaldı.
Öylece.