Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
Caterina Sforza'nın mutlu çocukluk günleri, babasının bir kilisede suikasta uğramasıyla son bulur. Suikastı azmettirenlerden biriyle evlenmek zorunda bırakıldığında ise yas dualarıyla örülü sıradan hayatı, yerini intikam şarkılarının söylenildiği acımasız bir dünyaya bırakır. Bütün bedellerin kanla ödendiği yeni yaşam...