•°•°• "Neden?"diye damdan düşer gibi soruverdim. Bu kez o anlamadı tabi bu eksiltili soru cümlesini, pek anlayacak kadar hali de yoktu. "Ne neden?"dedi. "Dün gece beni neden takip ettin?"diye tane tane sordum. Şaşırdı. Gözlerinde kısacık bir korku belirdi ve sonra kayboldu. Yanakları kızardı. "Hiç."dedi elindeki çatalı ve bıçağı bırakarak. Sonra rakı bardağını dikti. Açtırdığı rakının son bardağını da doldurup onu da içmeye başladı. "Çok mu seversin içmeyi?"diye sordum. Bu gayriihtiyari bir soruydu. Nereden çıkmıştı bilmiyorum, bir anda sormuş bulundum. "Yooo.."dedi omuzlarını düşürürken. "Ben hiçbir şeyi çok sevmedim ki.."dedi gözlerini kaçırarak, küçük bir kız çocuğuna benziyordu. Baktım, hiç çekinmeden gözlerine baktım. Bu kez gözlerindeki o buğuda boğulabilirdim, olsun dedim ve sadece baktım. "Sen?"diye sordu . "Sen çok sevdin mi?" Dudaklarımı büzdüm, omuzlarımı silktim sonra, "Neyi?"diye sordum. Biraz sustu ve düşündü. "Herhangi bir şeyi..."dediğinde içim cız etti. Gözlerimi çektim gözlerinden ve başımı eğdim. Evet der gibi başımı salladım. "Neyi?"diye sordu. "Herhangi bir şeyi.."dedim. O gece bir kez daha gözlerine bakamadım... °•°•°

Kocam için şantajcı, para avcısı, tek gecelik bir kadındım, benim içinse aşık olduğum adamla kuracağım yuvaya giden dikenli bir yoldu bu evlilik. Giray, tek gecelik hatasının araladığı geçmişin gürültülü kapısının ardından, üzerine titrediği, sevgiyle baktığı kadını, nişanlısını nikaha günler kala tek etti. Nazlı aşık olduğu adamdan yana kuvvetli bir nefret kazandı, Giray ise belki de asla göremeyeceği büyük bir aşk..