Korkuyordu muydum ? hem de İliklerime kadar .koşmaktan bacaklarım agrımış nefes Alış verişim sıklaşmıştı. Dayanacak gücüm kalmamıştı yapabildiğim tek şey içimden Allah'a yalvarmaktı .. Ayak sesleri gittikçe yakınlastığında kalbim deli gibi atmaya başladı . " Dilşah" ismim ağzından yüzüme tükürürcesine çıktı. " ö-ö zür dilerim " dememle sert darbeleri ardı ardına geldi gözümün önüne beyaz bir ışık geldiğinde herşeyin sonuna geldiğimi anladım . O bir sadistti ve en kötüsüde ondan kaçışım yoktu ...

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Türkiyenin önde gelen aşiret ağalarından. biri Miran Poyrazoğlu istanbuldaki holding'deki asistanına duygularına yenik düşerek aşık olursa.