A Jeon Jeongguk fanfictie. Ik voel de grote handen in mijn gezicht. Mijn vader die me geslagen heeft. Mijn vader die schreeuwt. Mijn moeder die in de gevangenis vanwege psychose zit. Zijn stinkende dronken adem snoof ik in mijn neus gaten naar mijn longen binnen. Hij stompt me in mijn maag. Ik huil. En nog een keer voel ik een dreun in mijn rug. Zijn speeksel die in mijn gezicht komt. Hij pakt me bij me haar. 'Papa...a-alsjeblieft stop.' 'Niks ervan! Je zult moeten boeten! Een schande voor je familie!' Hij is alweer dronken. Elke dag op nieuw. Dan is het stil. Ik hoor alleen mezelf nog huilen. Maar op een dag veranderd alles. Oeh spannend? Drama? Je leest het allemaal in I'm Lost - Jungkook