(tak wiem. kolejny Errink. ale ten będzie inny... obiecuje że chociaż GO napiszę... ) Opis jest prosty. Historia niszczyciela i twórcy. Tyle walk. Tyle emocji. Tyle wygranych i przegranych bitw. Ale... co jeżeli KIEDYŚ to sie zmieni? Zapraszam do czytania. (Uprzedzam, że książka jest robiona pod mój scenariusz. Wszystkie opisane scenerie nie są zgodne z prawdziwą historią. Może występować tu kilka lub kilkanaście wyrazów, które nie będą zgodne z prawdą. [Np. Ink mówi: "Otworzyłem moje oczy"] To poprostu lepiej brzmi.) (postaram sie nie robić błędów ortograficznych, jak i stylistycznych)

⚠Uwaga, w książce znajdują się liczne przekleństwa, błędy, głupie pomysły autorki oraz łamanie czwartej ściany⚠ To bardzo długa historia. Swoje korzenie ma aż w dzieciństwie naszych bohaterów. Znajomość. Koleżeństwo. Przyjaźń i... Nienawiść.. coś musiało się popsuć. Dlaczego to wszystko się stało? Kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw, tak samo jak dawne sekrety. Ale czy jest jeszcze szansa na zaczęcie od nowa? Czy jeśli pomiędzy dwoma bohaterami ponownie będzie harmonia, zapanuje spokój i równowaga? Jednak pewnej osobie może to przeszkadzać.. Lecz ciągu dalszego dowiecie się czytając tą opowieść. Pierwsze rozdziały są słabe oraz odrobinę (czyt. BARDZO) schematyczne, ponieważ nie miałam jeszcze wprawy w pisaniu, dlatego polecam przeczytać do końca. ⚠Rozpoczęcie : 1 maja 2019r. ⚠Zakończenie : ???

Wszystko w środku książki

Jest to historia Lust'a i Horror'a Lust uważa że nigdzy nie znajdzie tego jedynego. Ze względu na to jak jest traktowany, wyzywany. Krąży wokół niego wiele plotek. Horror pracuje dla Nightmare'a, jest u niego od wielu lat. Przyzwyczaił się do tej roboty. Nie myśli o związaniu się z kimś, nie obchodzi go to...

Świat został opanowany przez zarazę, która zagraża wszystkim multiversom Czy uda się ją pokonać? Czy głównym bohaterom uda się przeżyć? Nic nie jest wiadome ale pewnym jest to, że nie będzie łatwo

Ból który nie chce odejść samotność nie pozwalająca się wyrwać nadgarstki znowu krwawią po co tak żyć właśnie po co zginąć jest lepiej lepiej dla mnie i wszystkich wokuł

"- Bezużyteczny śmieć... -. Powiedział, po czym mocno uderzył mnie kolanem w żebra. Z bólu upadłem na podłogę i zaczęłem kaszleć krwią. Dust spojrzał na mnie z pogardą i odszedł. Po chwili podniosłem się i wyszłedłem z domu. Mam tego dosyć. Otworzyłem portal i przez niego przeszedłem. Potrzebuje czyjegoś ciepła, nawet gdyby ta osoba mnie nie kochała..."

Niewiem jak to opisać. To historia dwóch osób zakochanych w sobie...