#1 olarak tamamlandı^-^ Baron Jamison'un en büyük kızı Mary, İskoçya'nın en güçlü toprak sahiplerinden Ferguson klanının gelecek varisi Daniel'la evlenmek zorunda kalmıştır. Babasının borçlarına karşılık, kralın emriyle gerçekleştirilen bu evlilik, Mary'nin hayatını tamamen değiştirecektir. Hiç bilmediği topraklarda hayatının geri kalanını geçireceği düşüncesi ödünü koparsa da ailesini korumak adına başına gelecek her şeye göğüs germeye hazırdır. Fakat yaşayacağını tahmin ettikleri arasında aşk yoktur. Mary, karşılıksız bir aşka da göğüs gerebilecek midir yoksa sevdiği adamın kalbini çalıp bir ömür boyu mutlu olabilecek midir? *** Bu kitap çok sevdiğim yazar olan Julie Garwood'un 'Gelin' adlı romanından esinlenerek oluşturulmuştur. Bilen bilir, Julie yan karakterlere toplamda iki sayfayı bile çok gördüğünden, ne yaşadıklarını ancak hayal edebiliriz. Bu yüzden de en sevdiğim karakterler üzerine -Mary ve Daniel- bir kitap yazmaya karar vermiş bulunmaktayım. Olay örgüsü şahsıma ait olacağından kitabın okunmuş olmasına gerek olmamakla birlikte okumanızı tavsiye ederim, gerçekten çok güzel bir kitaptır.

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Bu Hikaye Ateş ile Barutun Hikayesidir... Uçak biletime tekrar bakıp uçağa doğru hızla yürümeye başladım.Ama güçlü bir kol kolumdan sertçe tutup kendine çevirdi.. "Beni bırakıp nereye gidiyorsun.."diye tısladı. "Bak biz olamayız anladın mı?Sen ateşsin ben barut.Bir araya gelemeyiz." Bir araya gelemezdik biz.O ve ben ama biz değil. Valizimi alıp arkamı döneceğim sırada bu sefer kolumdan sertçe kendine çevirip hiç düşünmeden dudağıma yapıştı.Alnını alnıma yasladığında dizlerimin bağını çözecek şeyleri söyledi. "Sönerim ulan.Ben ateş sen barutsan senin için sönerim.Senin için kor olurum.Yine de Ateş ile Barut yan yana gelir."diye haykırdı... Yazar:~Gülçin Baştuğ~ Sevgilerle...

İntikam uğruna kaçırılmış genç bir İngiliz Leydisi, kalbi buzla kaplanmış İskoç bir adam...Sonsuz nefretten aşk doğacak mıydı peki?

Rory Campbell karısını ve kızını büyük yangında kaybettikten sonra evlenmeyi bir daha asla düşünmemişti. Ancak Kralın emriyle Tanrı cezasını versin bir İngiliz'le evlenmek zorundaydı, kral arkadaşı da olsa onun emirlerine karşı gelecek kadar aptal değildi. Hayat yeterince ızdırap dolu değilmiş gibi şimdi bir de bir İngiliz kızının şımarıklıklarıyla uğraşacaktı. Kathleen Ewans tipik bir kadın gibi davranmaktan çok uzak hareketlere sahipti. Evlenmek ya da başkasına ait olmak istemiyordu babasının varisi olup kendi insanlarıyla ve kendi toprağında ölmek istiyordu. Babası ehlileştirilmesi isterken, annesi onun özgür ruhunu yaşatmasını istiyordu. Peki ikisinin kaderi nasıl bir yol izleyecekti, Rory kalbinin kapılarını asi Kathleen'e açabilecek miydi, Kathleen Rory'e olan arzularını dizginleyebilecek mi yoksa tam bir teslimiyetle arzunun kollarında eriyecek miydi?

Savaş HAZNEDAR Yesil... Hiçbir zaman renklere onem veren biri olmamistim. Belki de hep siyah oldugumdan. O kadar guzeldi ki o Orman Yesilleri... Bir gun bile gormezsem ölecekmis gibi hissedecegimi hic dusunmemistim o zamanlar. Eslem ÇELIK Bilmiyorum... o gozleri ilk gördüğümde hissettiklerim neydi. Daha önce hic boyle olmamistim ki... Birden bire kalakalmamistim mesela birine. Kekeleyebilecek kadar hiçbir sey olmamisti... Su zamana dek. O zamanlar bu adamin bana yaraya sürülen merhem kadar iyi gelebilecegini bilemezdim. Tabii yaralayanin da o olabilecegini bilemedigim gibi.... Meltem&Nergiz. Tüm hakları hayal dünyasında saklıdır... 27.06.2017 Romantizm içinde#82

"Eğer saç teline bile dokunursan varya, aleme ibret olursun Sedat, aleme ibret olursun. Yalvara yalvara geberdi gitti derler." karşımda tüm ihtişamıyla duran Ateş'e baktım. Gözüme bir an mükemmel görünmüştü. Tüm kusurlarından sıyrılmış ve mükemmel. Yaşlı olan adam elini kaldırdığında tokat atacağını anlamıştım. Refleks olarak kapanan gözlerim, sanırım yanağımda hissettiğim sızıyla ya da kulaklarıma dolan ağır ses ile tekrar açılacaktı. Tam da öyle oldu, ama kulaklarıma dolan ağır sesten öte kulaklarıma dolan tanıdık ses ile neredeyse sevinçten kalbim göğüs kafesimin dışarısına çıkacaktı. O, Adı gibi yakar, yıkar, savurur. Acımaz, önemsemez. Attığı her adım, aldığı her nefes, Acı verir birilerine. Ateş, Yeterince acı çekti, acı çektirme zamanı onun için. Acımadan Umursamadan Şimdi onun karşısında, Tüm acılarının ödülü var belki de. Onu dindirecek, Kalbini açabilecek birisi, Kucağına oturtacağı, kokusunu içine çekeceği, kalbi olduğunu hissettirecek birisi. Saçlarını okşayıp buseler konduracak ve 'Sonunda seni bulacağımı bilseydim, bin defa ölürdüm.' diyebileceği birisi. Herşeyden önce, nefreti ve öfkesini, söküp alabilecek birisi.

Ferit'in açık olan çalışma odasının kapısının önünden geçerken, göz ucuyla içeriye baktım. Hala bu odaya girmemi neden istemiyor anlamış değilim. İçimde ki merak beni içeri doğru çağırınca usulca süzülüp etrafı hızla kolaçan ettim. Dikkatimi çekecek hiçbir şey yoktu, masanın üzerinde ki laptoptan başka. Açık olan laptoptan önce sosyal medya hesaplarımı kontrol ettim, fakat hala kapalı ve şifreleri kabul etmiyor. Arama motoruna adımı yazdım ve gördüklerime inanmak dakikalarımı aldı. Tekrar tekrar defalarca adımı yazıp aynı haberle karşılaşınca koltuğa yığılıp kaldım... TRAFİK CANAVARI YİNE CAN ALDI 24 yaşında ki Melek Sezer karşıdan karşıya geçerken hızla gelen arabanın çarpmasıyla metrelerce sürüklenip feci şekilde can verdi. Olay yerine gelen ambulans yaralının tüm müdahalelere rağmen kurtulamadığını açıkladı. Kırmızı ışıkta durmayıp genç kızın ölmesine sebep olan araba şoförü, tutuklu yargılanmak üzere cezaevine gönderildi. Genç kızın cesedini teşhis etmekte zorlanan aile sinir krizleri geçirdi. Baba Haluk Sezer bu işin peşini bırakmayacaklarını, suçlunun en ağır cezayı alması için elinden geleni yapacaklarını gözyaşlarıyla anlatırken, anne Elif Sezer'in sakinleştiricilerle ayakta zor durduğu görüldü. Olayla ilgili görüntüler aşağıda ki videodadır. Kaç defa okudum bu yazılanları bilmiyorum. Benim ölüm haberim alenen gözümün önündeydi, videoda ki görüntülerde karşıdan karşıya geçen gerçekten bendim, hatta çarpan araba gerçekten de bana çarpıyordu. Haber tarihi ise Ferit'le evlendiğimiz güne aitti. Bu nasıl bir oyundu ve ben bu oyunun en salak oyuncusu muydum?...