Ay'a Sığınan Meftun II Gül'ün hikayesi. 26 Mart 2018. 00.59

Mira bir sabah telefonuna gizli numaradan gelen mesajla uyanır. Onunla konuştukça kendini keşfetmeye başlayan Mira bir müddet sonra ondan ayrı kalınca mutsuz hissettiğini fark eder. Peki bu Gizli Numara kimdi?

Serinin ilk kitabıdır. 16.08.2018 - Mizah'ta 1. - Kitap düzenleniyor. Defne, hayatının yeni yılda da aynı mükemmel sıkıcılıkla ilerleyeceğini düşünüyordu. Ama bilebilir miydi bir gizli numara tarafından aranacağını? Kim olduğunu bilmiyordu, ama bulmaya yemin etmişti. Belki de bulur, kim bilir? Başlanma tarihi: 27 Ocak 2018 Book Cover Credit: rurogrime

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

Melez bir kızın yaşadıkları...... ????????? Hoca gelmeden ben bu ukala kurtcuğun yüzüne iyi bi yumruk patlattım ve çelme taktım.O sırada Gizem'de Adının batu olduğunu duyduğum çocuğun bileğini kırıyodu.Kimin kankası tabi ehuehuehu. ?????????? Ve ayrıca bu benim ilk yazdığım kitap olacak.çok fazla kurgu hatası ve yazım hatası görebilirsiniz.Ben elimden geldiğince düzgün yazmaya çalışıyorum.Lütfen beğenirseniz arkadaşlarınıza önerin ⭐️⭐️

Hayır olamaz kesinlikle olamaz 'o burada' derken gözlerimi kapattım ve balkonun demirlerine sıkı sıkı tutundum. Dönmeyecektim bu nedenle kendimi korumaya almıştım. Ellerim demiri sıkı sıkı kavramışken ve gözlerimde sımsıkı kapalıyken irademi elimde tutabilir, bedenime söz geçirebilirim değil mi? Kazandığımı düşünerek gülümserken boynumun tam yanında nefesini hissettim. Hayır savaşabilirsin sakın pes etme sakın! Tam o sırada tenime biraz daha yaklaştı ve burnundan öyle güçlü nefes aldı ki kokumun tamamını içine çekip hapsettiğini düşündüm. "Özlemişim kokunu" dediği anda iradem paramparça oldu ellerim demirden kaydı ve gözlerim gözlerine yeniden hapsoldu. Beni yine tesiri altına almıştı. Elleri belimi kavrarken ateşler içerisinde yakıyordu bedenimi. Mantığım kollarına aldığı anda bitmişti. Onun fırtına gibi gözlerinden başka bir şey göremiyor o dudaklarda ölümüm bile olsa kabul ediyordum. Artık savaşmak istemiyor yanmak istiyordum. Yalnız onunla... Kollarına sıkı sıkı tutundum bırakmasından korkarcasına. Elleriyle tüm bedenimi aceleci ama korkarak okşarken ağzından çıkan mırıldanmaları duyamıyordum. Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Ne diyordu ne hissediyordu bilmiyordum. Tek bildiğim kalbimin aptal bir şekilde teklemesiydi. Bunu fark etmemle birlikte ritmi daha da değişmişti sanki kalbimin içerisinde at koşturuyordu. Mırıldanmaları bittiği anda dudağı dudağıma yaklaştı gözleri gözlerimde fırtınalar koparttı. Ilık bir sıcaklık içime doğru akıp giderken dudakları dudaklarıma çoktan kapanmıştı. İlk öpücük! Ateş gibiydi. Daha önce bedenimi terk etmeye çalışan tüm hücrelerim şimdi bir bütün olmuş sarıp sarmalıyordu. Yakıyordu, yanıyordu kora dönmek istercesine. O bendi. Ben de o.