"Sen ateş bahçesisin." Diye fısıldadım kollarının arasında. "Ateş bahçesi mi?" Dedi şaşkınlıkla. "O ne?" "Sen." Dedim kollarının arasında daha da kaybolup. "Aynı ateş bahçesi gibisin. Dışarıdan o kadar güzelsin ki, insanın içine girip bütün güzellikleri tek tek görmesini isteyeceği kadar." Saçlarıma konan öpücükle gülümseyip devam ettim. "Ancak yakınına gelen yanıyor. Kül oluyor yavaş yavaş. Ama sen yanmayı göze aldıracak kadar güzelsin. Ateş bahçesi, yangınıyla güzel." Başımı kaldırıp gözlerine bakmamı sağladı. "Kül olacağını bildiğin halde yanımda mısın?" "Ben seninle kül oldum ateş bahçesi. Seninle yanmaya razıyım." Güzel gülüşünü bana sunup dudaklarıma uzun bir öpücük bahşetti. Dudakları, dudaklarımın üzerinde gülümsedim. O da gülümseyip kıvrılan dudaklarımı öptü. "Bu ateş bahçesi yangınını sana bulaştırmadan seni sevecek. Söz veriyorum." 13.03.18

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.