Her şeyi Bursa'da olan bir kız, Öykü. Arkadaşları, okulu. Sonra ise sırf anneannesi istedi diye İstanbul'a taşınmak zorunda kalıyor ama onu mutlu eden tek bir şey var o da babasının mezarının orada olması. Gittiği okulda ise başına iki bela alıyor, Arda ve Efe. Öykü artık ne yapacağını, nasıl davranacağını bilmez hale geliyor. Sürekli onun için kavga eden iki çocuk. Az da olsa başında Öykü'ye güzel gelen bu olaylar daha sonradan sarpa sarıyor tabi. Gün geliyor Öykü birine gönlünü kaptırıyor ama hangisine Ardaya mı? Efeye mi?

+18, Küfür, Şiddet vardır. Ateş etti kadın, kurşun adamın sol yanını tarumar edip sıyrılarak kadının alnının ortasına yerleşti. ~ Ölüme Yakın Sana Uzak Başlangıç tarihi; 08.05.2019

*** Kain gezegeni yüz binlerce yıl sonra çoğu insanının inancının temelini oluşturan yaradılış efsanesinin gerçekliğini yaşıyordu. Lütuf 21 yıl önce son Devain olan Samāraj'ın ölümü ile diyarı terk etmişti. Genç yaşta çıktığı tahtta henüz 14 yıldır oturuyordu ve bir oğula sahip değildi. Bu yüzden doğal olan ölümünün ardından lütfun yeğenlerinden birinde, muhtemelen de o zamanlar 7 yaşında olan büyük yeğeninde kendini göstermesiydi. Ama olması gereken olmadı, ne büyük nede daha sonra doğan hiçbir yeğeninin gözleri lütfun ışığıyla dolmadı. Sihir Kain'i terk ederken, pek çok kişi trajik bir şekilde öldürülen Samāraj'ın halkını lanetlediğine inandı. Büyü gücünün teminatı olan tanrı soyunun hükümdarlığının son bulmasıyla her bir kainli normal ölümlü yaşamıyla baş başa kaldı. Güç sahipleri Artık ne toprağı ne havayı ne başka bir şeyi kontrol edebiliyor, nede büyü yapabiliyorlardı. Herkes daha hızlı yaşlanır olmuş, ölümler artmış, hiç bilmedikleri hastalıklar baş göstermişti. Tüm gezegenin şirazesi şaşmıştı adeta. Günler kısalmış, kızıl ve mavi güneşler daha çabuk batar ve doğar olmuştu. Kain de bunlar olurken, binlerce ışık yılı uzaktaki Dünya denen mavi gezegenin bir sahil şehrinde tanıyanların "Lu" diye hitap ettiği Marie Louise Divine az sonra gireceği kafes dövüşü için ısınmakla meşguldü. Otomatik hareketlerle bedenini esnetirken, aklında Tallahassee'de fazla kaldığı vardı. Birileri başına bela açmadan yer değiştirmenin zamanı gelmişti de geçmişti bile. Kaçması gerekliydi; geçmişinden, insanlardan, yakınlık kurmaktan, en çok da kendinden. Taa başından beri ve sonuna kadar. . . ***

Bazı Şiirler Şarkılara Konu Olsun Diye Değil, Yüreklere Dokunsun Diye Vardır...! Ben Okumaktan Ziyade Yazmak İsterim, Akıttığım Her Mürekkepte Adını Haykırır Gibi 💫 Sen Yoktun Yarım Kalan Şiirlerim De Tamamlanamadı 💔 Şiirler Şahsıma Aittir ✍📚

TAMAMLANDI ''Ağlıyordum. İlk defa ruhumun gözyaşlarını akıtıyordum. İçimdeki kaplanı kamçılaya kamçılaya gözyaşlarım hep ruhuma işlerdi. Tıpkı masallardaki gibi... Benim masalım. Ruhumun Gözyaşları Masalı...'' Melankolik ruhlu, acı dolu bir kız. İçinde savaş veren bir patron. Acılarıyla ayakta tutulmaya zorlanmış bir genç adam. Peki ya bir gün imkânsızlıklar, imkânın karşısında boyun eğerse?

Ben artık ruhsuzluğu taşıyamayacak kadar güçsüzleşmiştim; zemheri gözlerde titreyerek çözünmüş, soğuğunda yanmıştım. Ruhsuzluğumu söküp alırken, güçsüzlüğü aşılamıştı damarlarıma ve bana hayatımın en berbat anını hediye etmişti O. Lakabının hakkını verip, donarken yanmama vesile olmuştu!.. *** Annesine bağlı bir kız. Dışlanarak yaşayamadığı çocukluğunun verdiği hırçınlık, yabanilik. Annesi anlatmak istemedi, onlarda sormadılar; üzülür, kırılır diye. Babaları var mıydı, yok muydu; bir hatanın mı çocuklarıydılar, yoksa başı dik bir babanın yetimlerimi asla bilmediler. Tek bildikleri hakkında hiçbir şey bilmedikleri. -Ağlama annem bir daha asla. dedi küçük kız annesinin göz yaşlarını silerken. -Kızım o yüzden değil. Ben Ali'yide seni de böyle üzdüğüm için... -Hayır, hayır anne biz bir daha hiç ağlamayız, yeter ki sen de ağlama. N'olur. Ve o gün edilmiş bir yemin. 'Bir daha asla ağlamayacağım, bir daha Ali' nin de ağlamasına asla izin vermeyeceğim.' Sessiz bir yemin. Azra, güçsüz ve savunmasız olduğu tek anı rüyalarında yaşayan kız.. Rüyaların yön verdiği bir hikayeye hoş geldinizz... Kitaba başlama: ...06.2017 İlk yayımlama: 18.06.2018 Kapak: Bernackl55

Sıradan birisini sevebilirdim. Öylesine sokaktan geçen birisine hayranlık duyabilirdim. Ya da herhangi birisine yakın olmak için her şeyi yapabilirdim. Birisini sevdigim için pişman olup üzülebilirdim. Ama ona olan aşkım bu kadar basit degildi. Onu sevdigim için hiç bir zaman pişman olmadım ya da üzülmedim. Ona olan hayranlığım öyle sokaktan geçen birisine olan gibi geçici degildi. Ya da sıradan birisine olan bir aşk kadar basit degil. Hiç bir aşk sıradan degildi aslında ama bir kere Toprak'ın kokusunu, gülüşünü, sesini duyduktan sonra, o gözlerinin ta içine baktıktan sonra hiç bir şey sıradan olmuyor, olamıyordu. Bir defa Toprak'ı gördükten sonra hiç bir şey sıradan olmuyordu. ******** O TOPRAK DEMİRKAN'dı basit liseli bir kızımı sevecekti? Kapagı yapan watpedbookcoverstr' a teşekkür ederim. Tüm hakları saklıdır. Çalıntı veya kopyalanma durumunda yasal işlem başlatılacaktır.