°Κοίταξε την καταστροφή της και το μόνο που μπορούσε να αντικρίσει ήταν εκείνος.°

"Μη μου το παίζεις αθώος τώρα. Και εσύ είχες πάρει μέρος σε όλο αυτό." "Έχεις δίκιο τουλάχιστον εγώ είδα πως είναι εκείνη που θα με κάνει ευτυχισμένο και παραιτήθηκα. Δεν σας πήρα όλα." του λέω θυμωμένος. Σφίγγω τις γροθιές μου, προσπαθώ να μην του ορμηξω, γιατί ξέρω ότι θα το μετανιώσω. "Ήσουν πάντα ένας χαμένος. Δεν μπορούσες να την έχεις τότε, ούτε τώρα θα την έχεις και ούτε πρόκειται να γυρίσει πίσω σε κάποιον σαν και εσένα. Το ξέρω όταν τη γα-" Ξαφνικα η μπουνιά μου βρίσκεται στη φάτσα του και εκείνος πέφτει στην άμμο. Πέφτω πάνω του και αρχίζω να του ρίχνω γροθιές. Ο Johnson και ο Sammy προσπαθούν να με πάρουν από πάνω του, ενώ εγώ δεν μπορώ να δω καθαρά από το θυμό μου.

⚠️ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ (1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ)⚠️ "Πρώτη φορά βλέπω κόλαση με τόσο φως„ "Καταστροφή με το όνομα σου„ "Μου λείπουν οι μέρες που σου έλειπα„ "Εισαι υπέροχη. Μην συμβιβαστείς ποτέ με κάτι λιγότερο.„ "Και σαν την φωνή σου δεν λάτρεψα καμία.„ "Έκανε την καρδιά σου να χτυπάει πιο γρήγορα απ' ότι εγώ?„ UPLOADED: 07/07/2018 ENDED:--/--/-- 2018© All right reserved© DO NOT COPY THIS STORY®

"Πού ήσουν;" η αυστηρή φωνή του ηχεί στα αυτιά μου, καθώς κλείνω κουρασμένη την πόρτα πίσω μου. Γυρίζω προς το μέρος του, μ' ένα αδιάφορο βλέμμα. Ύστερα, αρχίζω να βαδίζω προς την κρεβατοκάμαρά μου, αγνοώντας την ερώτησή του. Η σπαστική φωνή του όμως με σταματά. "Πού ήσουν, γαμώτο;" φωνάζει εξοργισμένος, καθώς με πλησιάζει. "Δεν σε αφορά." λέω κοφτά, ώστε να γίνω κατανοητή. Τείνω να φύγω, όμως το γυμνασμένο χέρι του με τραβάει κοντά του. Τα πρόσωπά μας απέχουν μόλις λίγα εκατοστά. Η βαριά ανάσα του σκάει στο πρόσωπό μου και μόνο απ' αυτό μπορώ να καταλάβω ότι έχει πιει. "Πάλι σε αυτόν τον χλεχλέ ήσουν; Δεν νομίζεις πως η ηλικία σου δεν σου επιτρέπει να πηδιέσαι;" ρωτάει, πιέζοντας τα χείλη του σε μία ευθεία γραμμή. Πλέον τα νεύρα μου χτυπάνε κόκκινο. "Μήπως πρέπει να σου θυμίσω ότι μόλις έκλεισα τα 17, ε; Και επιπλέον ποιός είσαι εσύ που θα μου κάνεις ανάκριση κάθε φορά: πού είμαι, με ποιόν είμαι και με ποιόν πηδιέμαι;" φωνάζω στον ίδιο τόνο, σηκώνοντας ενοχλημένη το φρύδι μου. "Αυτός!" λέει και πριν προλάβω να τον ρωτήσω τι εννοεί, απαντάει στις σκέψεις μου, σφραγίζοντας τα χείλη του με τα δικά μου.

•Εκατσα στα πόδια του..και κουνησα προκλητικά τους γοφούς μου.Το φόρεμα μου είχε ανέβει πολύ ψηλά εκτίθοντας τα γυμνά μου πόδια. -Θα μας δει κάποιος..φύγε απο πανω μου -Δεν νομίζω..κύριε Smith άλλωστε εδώ είναι το γραφείο μου..και εγω είμαι η διευθύντρια •Ειπα αισθησιακά στο αυτί του..τον φίλησα στον λαιμό κάνοντας τον να αναστεναξει απο ηδονή. Ενα αχνό χαμόγελο διαγράφτηκε στα χείλια μου..και τα δάγκωσα ασυναίσθητα•

"Δεν μπορει να συμβει κατι μεταξυ μας" του εξηγω καθως αρχιζω να βουρκωνω "Γιατι? Τοτε δεν θα χρειαστεί να προσποιουμαστε θα ειμα-" "Απλα δεν γινεται. Δεν μου το επιτρέπουν" τον διακοπτω "Ποιοι?" ρωταει μπερδεμενος "Κοιτα....απλα ξεχνά οτι εχει γινει μεταξυ μας πισω απο τις κάμερες. Δεν μπορει να συνεχιστεί. Ξεχνά τα ολα" του λεω καθως σηκωνεται ορθιος Με πλησιαζει καθως το χερι του παραμερίζει τα μαλλια μου στη μια μεριά του λαιμου μου. Χωρις να το περιμενω τα χειλη του ερχονται σε επαφη με το κρύο δερμα του λαιμου μου αφήνοντας του φιλια σε καθε εκατοστό του. "Και να θελω δεν μπορω. Δεν μπορω να το ελεγξω. Αλλα ουτε και εσυ μωρο μου. Ο τροπος που αντιδράει το σωμα σου τα μαρτυράει ολα. Χάνεις τον έλεγχο μαζι μου" μου λεει καθως με κοιταζει στα ματια Θέση #3 at Romantic->4/9/18 Θέση #1 at MendesArmy->1/9/18 Cover Made by:@pizza_ismy_life