'' İşten döndüğüm zaman Barış'ı o halde gördüğümde;hayat,zaman,kalbim,herşey durmuştu sanki.. Zorlukla nefes alıp verirken,bunun bir rüya olması için hıçkırıklarıma karışmış gözyaşlarım ile Allah'a yalvarıyordum. Yerde hareketsiz yatan beden sevdiğim adamındı.Çığlıklarım evin her tarafında yankı yapıyor,içim ürperiyordu.Yanına hızla koştum,başını kaldırdım ve bana bakarken gözleri yavaş yavaş kapanıyordu ''Hayır Barış hayır şimdi değil nolur hayır, aç gözlerini aç beni bırakma bırakmak yoktu hani Barış yalvarırım gitmee!!''.. ses gelmiyor nabzı yavaşlıyordu.Omuzlarından bilinçsizce silkeliyordum.Olamazdı Barış'ı bir kez daha kaybedemezdim buna dayanamazdım gücüm yoktu.Son sözü ''Seni hiç aldatmadım kadınım'' olduğunda yaptığım büyük hatanın pişmanlığında boğuluyordum. ''İNSAN SEVDİKLERİNİN DEĞERİNİ YOKLUĞUNDA 'KEŞKE'LERLE YÜREĞİ KÜL'E DÖNÜŞÜNCE DAHA İYİ ANLIYOR. 'KEŞKE'LER ACIMASIZDI SEVGİLİM EN ACISI DA BUYDU...!''