YENİ BÖLÜMLER EKLENİYOR. EN GÜZEL HİKAYELER... KİŞİSEL GÖRÜŞLERE GÖRE SEÇİLİR KİTAPLAR!!!!! YANLIŞ ANLAŞILMA OLMASIN!!!!! -_- -_- -_- -_- -_- -_- Lütfen Oy Veriniz Hayalet Okuyucu Olmayın

Sert duygusuz bir adam. Güzelliği başına bela olmuş bir kadın. Onları bir araya getiren intikam hırsı. İstanbul'un delikanlısı

""Her şeyden habersiz 17 yaşında bir kız. Suçsuz ve çok masum. Sadist bir Mafyanın ellerinde. Ona neden böyle davrandıklarını bilmiyor... Mafya ona yaptıkları yüzünden pişman olursa, Damla onu affedecek mi??

Hikaye genel olarak 2. Bölümden sonra başlıyor 🌹 ** Sıradan mafya hikayelerinden değildir

Masum olmayanların hikayesi "Ağır cinsellik ve şiddet içerir." Kavgalar, hırsızlıklar, büyük oyunlar, ölümler ve katiller. Ece bütün bunların içine doğmuştu ama daha kendini bile tanımıyorken, tanıdığı adam ona bu hayatı yaşamayı öğretmek için vardı. Kaya, Kraliçe için ölmek değildi onun görevi. Kraliçe için öldürmekti. 👑

Denizi niye seviyorum biliyormusun?-Çünki, sevgimi sana denizde itiraf etmişdim. Güneşi neden seviyorum biliyormusun?-Çünki,yüzüne gün ışıkları düşünce çok güzel oluyorsun? Kedili pijamalarını neden seviyorum biliyormusun?-Çünki, onların içinde kendin gibi oluyorsun. Seninle film izlemeyi neden seviyorum biliyormusun?-Çünki, onun sayesinde seni daha çok izliye biliyorum. Spagettini neden seviyorum biliyormusun? Çünki, ilk defa sen bana onu yapmıştın. "Bunlar sadece bir kısmı senin bana sevdirdiklerinin.Sana olan sevgimi anlatmağa kelimeler,sözcükler yetmez küçüğüm" ---------------------- "Ben..ben böyle olsun istemezdim,Eylülüm.Ben seni kendime mahkum edemem.Gitmekte özgürsün" "Sen ne konuştuğunun farkındamısın?" "Evet,bu halimi görmüyormusun?Ben bile kendimi kabullenemezken"titreyerek ellerimi uzatıp sıcak elini avcumun içine aldım.Gözümden bir damla yaş dudağımın kenarı boyunca kaydı. "Ben seni böyle severken,seni nasıl bırakabilirim.Artık çok geç.Kalbim sana böyle bağlanmışken,senden ayrı nefes alamazken nasıl senden uzaklaşırım.Seni her halinle seviyorum ve seveceğimde.Bunu sakın unutma" Başlangıç tarihi:04.08.2017 Tüm hakları kendime aittir!!

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Karşısındaki kız, bir adım daha atıp yüz yüze gelmelerini sağladığında gözlerini kıstı. Güzelliği neden gözlerini kamaştırıyordu? Omuzundan aşşağıya dağılmış saçlarını hafif okşarken kapüşonlusuna uzandı. Güzelce saçlarının üzerini örterken "varlığın, yeryüzündeki hemcinslerine hakaret gibi" diye mırıldandı. Vera, onun dediğini duymamış gibi yaptı ve biraz önce adamın yaptığı hareketi kastederek "kendini saklama demiştin?" diye sordu. Genç adam hafif bir tebessüm etti ve kızın alnına uzandı. Islak dudakları orada kısa bir süre oyalandıktan sonra kulağına yaklaştı. "Vazgeçtim. Seni kendime saklamak istiyorum." Orkestranın rastgele parçalar çalıp Vera'nın çıkmasını beklerken mekandaki insanları oyaladıklarını bildiği için adamdan ayrılarak "bencilsin" diye takıldı. Barın'ın yüzünde karizmatik bir gülümseme oluşurken erkeksi sesiyle de "konu sen olunca hep bencilim" demesiyle dudaklarını birbirine bastırdı. Bu adam onu mahvediyordu. Aklında olan çaresiz düşüncelerini, geçmişini, amaçlarını ve tüm umutsuzluklarını unutturuyordu. Bu adam ona aşkı vermişti. Aşık olmayı öğretmiş, aynı zamanda da öğrenmişti. Barın Dağdelen, onun düzenini allak bullak edip bodoslama hayatına girmişti. İyiki de girmişti!