Yeterince kırılmış kalplere. Küçükken başımı yastığa koyduğum zaman gözlerimi kapatıp bütün günümü hayal ederdim bu kez yaşadığım şekilde değil olmasını istediğim şekilde. O çocuk benimle dalga geçmemiş, o hoca aptal olduğumu düşünmüyor ve şimdi annem saçlarımı okşayıp bana masal anlatıyor. Şimdi büyüdüm, büyümüş olmalıyım ama hiç büyümemişim. Büyümek yaşla ilgili değilmiş kalbimize dokunan insanların üzerimizde bıraktıkları etkiyle ilgiliymiş. Hayatımıza girenler ve çıkanlar çok önemliymiş. Şimdi ilk defa büyüyorum biri ilk defa kalbime dokunurken.

* Oğlanın evlenmek için zorlandığı hikayeleri bilirsiniz. Hani şu evlenmezsen para yok tarzı olanlar... İşte yine o tarz bi hikaye ama bu sefer küçük bir fark var. Bu hikayede kızını zorlayan, evlendirmeye çalışan bir baba ya da anne yok. Peki o zaman bu kız neden formalite evliliği kabul ediyor? Cevabı üç harfli : Aşk. * -Kitap olacağı için bölümleri kaldırmak durumunda kaldım. Fikir sahibi olmanız için ilk bölümler duruyor-