Ela, Ali'nin insanları iterek onlara taraf yürüdüğünü görünce karşısındaki adama daha çok kızdı. Madem Ali'yi daha fazla kendi çabasıyla itemiyordu tanımadığı bu yabancı adamdan biraz yardım alması sorun olmazdı. Adamın şaşkın -kahve karışımı yeşil- gözlerini görünce gülmemek için kendini zor tuttu. "Bana yardım etmek zorundasın" dedi Ela.. Adam ellerini, dudaklarına kapanan ellere uzatarak Ela'nın ellerini dudaklarından çekti. Tek kaşı havaya kalkarken tehditvari bir tonda sordu. "Zorunda mıyım?" Ela, sinirlenerek "Evet zorundasın!" dedikten sonra adama ihtiyacı olduğunu kendine hatırlatarak daha sakin konuşmaya çalıştı. "Bak sana her şeyi açıklayacağım ama şu an değil. Senden beni hemen öpmeni istiyorum" Koray kaşlarını çatarak olanlara anlam vermeye çalışıyordu. Karşısındaki kadın deli olamayacak kadar güzel, şaka yapamayacak kadar korkmuş görünüyordu. Ancak Koray yine de bunun şaka olduğunu varsayarak konuştu. "Ne tür bir oyun oynuyorsun bilmiyorum ama böyle emir vermeye devam edersen istediğini yapmam. " Ela kaşlarını çatarak cazgırlık moduna geçiş yaptı."Beni deli etme be adam, sen kahkaha atmasaydın Ali'nin dikkatini çekmez, buradan gizlice çıkıp giderdim." Daha sonra sabırsızlıkla arkasına baktı, Ali yaklaşıyordu. Karşısındaki adama tekrar dönerek yalvarır bir tonda konuştu. "Beni öper misin? Lütfen! Yalvarıyorum. Daha ne yapayım ayaklarına mı kapanayım?" son kelimelerini fısıldayarak söyledikten sonra omuzunda bir el hissetti, tam kafasını omuzundaki ele çevirecekti ki bir anda yerinden kaldırılıp kucağa çekildiğini ve dudaklarındaki baskıyı hissetti. Bir kaç saniye ne olduğunu idrak edemedi. Daha sonra omuzundaki el, barın basık havası, yüksek müzik sesi.. her şey silindi. Aklında sadece şu an karşılık verdiği adam ve dudakları vardı...

"Hasta'nın yakını mısınız?" Mehmet doktorun sorduğu soruya hiç düşünmeden aklından geçen cevabı verdi. "Evet. Eşiyim. Karımın durumu nasıl?" doktor'un yüzü üzüldüğünü belirten bir hal alırken Mehmet'in kaşları çatılmıştı. "Çarpmanın etkisiyle eşinizin beynindeki kayıt bölgesi ciddi hasar almış" "Ne demek istiyorsunuz Doktor Bey?" "Organik Amnezik Sendromu yani beyin hasarına bağlı hafıza bozukluğu dediğimiz bir durum oluşmuş. Eşiniz uyandığında bir çoğu şeyi hatırlayamaya bilir" "Bir çoğu şeyi derken?" "Bunu uyandığında anlayabiliriz. Belki bir kaç yıl belki de bütün geçmişini unutmuştur. Ama başta da söylediğim gibi beyindeki hasar ciddi bir boyutta... Kendinizi her türlü duruma hazırlayın" doktor başka bir şey söylemeyip uzaklaştığında Mehmet derin bir nefes alarak elleriyle yüzünü sıvazladı. Adımlarını Meleğin kaldığı odaya doğru ilerletip camdan içeriye baktı. Genç kızın kan kaybından dolayı solgun bedeni mavi bir pikenin altında yatıyordu. Etrafında olan kablolar insana ölümü düşündürürken Mehmet'in aklında olan tek şey hafıza kaybı meselesiydi. Bir süre öylece orada durarak kıza bakmaya başladı. Aldığı kararın bencilce ve bir o kadarda tehlikeli olduğunu bilsede vazgeçmeye niyeti yoktu. Bu kızı hayatında istiyordu ve hayatında da olmasını sağlayacaktı. Sonuçları ne olursa olsun. .. Yalanlarla inşa edilen aşkın gerçeğe dönüşmesinin hikayesi... Bu sefer Aşk, yalanın misafiriydi.

Kalpler siyah olduktan sonra yalanın rengi olmaz !!! Saf tertemiz bir kız kim olduğu belli olmayan kendi çukurun içinde yaşayan bir erkek ikisi de kendi çıkarları için beraber bir oyun oynasa kiz o cukura mi duser erkek o çukurdan kurtulup yeni bir sayfa mi açar ??? peki bu oyun nasıl bir oyun ??

Bir adam........... Ersin kara yel......namı diyar (kara üsteğmen) Genç yakışıklı ulaşılması zor bir adam..... Aşka inanmayan ve kimseye asla güvenmeyen biri dengesizlikleri ve kahramanlıklarıyla genç kızların bir numaralı fenomeni haline gelmiş bir asker.ama hesaba katmadığı bir şey var! küçük bir kadın? hem aşkıyla, hem masumeyetiyle ve sadakatiyle saf ve bir o kadar güzel bir genç kız.... Acının,aşka döndüğü anlara şahit olmak ister misiniz? AŞK OYUNU oynamaya var mısınız peki? hadi gelin aşık bir kadın masumluyla oynadığı oyunu izleyelim..... Bir kadın...... Defne şen soyadı gibi şen...inatçı, güzel, anlaşılması zor ama herşeye rağmen mutlu olmayı birşekilde başaran bir işin o... "Ne sakar kızsın sen be bütün evi başımıza yıktı resmen" "Sende ne bağırıyorsun kulağımın dibinde düşürdüm elindekini iste... "Çattık yemin le çattık birden ona kadar say.... rahatla ersin sakil ol.. "Aaa deli galiba yazık yaa"

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

Beklemedikleri anda sıra dışı bir tesadüf sonucu kesişen hayatlar... Bir yanda sorunlarını alaycı bir edayla hafife alıyormuş gibi görünen, yaşadığı her günün zevkini çıkarmayı amaç edinmiş bir kadın, öte yandan umursamaz bir tavır sergilerken çevresine karşı çok duyarlı bir erkek. İkisi de keçi gibi inatçı bir o kadar da tutkulu olunca, yüreklerinde fırtınalar eserken, aralarında ne çekişme biter ne de sevgi...

''Kırık bir kalbi onarmak dünyanın en zor işidir.''

Chars babası ölüp ailenin başına geçmek zorunda kaldığında bütün hayallerini yüreğinin en ücra köşesine gömdü... O artık İtalya'nın en ünlü mafya ailesinin başındaydı ve sert, acımasız adam rolünü üstlenmekten başka çaresi yoktu... Ta ki çocukluk aşkı, kuzeni April'a olan aşkını itiraf edene kadar...

Kerem duyduklarıyla önce kendinden sonra Edadan iğrendi. Kendinden iğrenmesinin nedeni yüreğinin umut etmeye tekrar başlamasıydı. Oysa ki onun yüreği değil miydi kadınlardan kaçan.. Onlara yüz vermeyen.. Yıkılmamak için yıkan. Kırılmamak için kıran.. Hayal kırıklığı yaşamamak için kadınlara inanmayan.. Şimdi kalkmış Edaya inanmıştı şu aptal yüreği.. Eda'dan nefret etmesinin nedeni şüphesiz ki aşığının canını yakmak için onu kullanmasıydı. 'Nikah tarihleri bile aynı günmüş be..' Bir de Elanın 'onu hala seviyor musun?' sorusu vardı. Hayır dememişti Eda. Demek hala eski sevgilisini seviyordu. "Nasıl midesiz bir kadın ki sevdiği adama nispet olsun diye sevmediği bir adamla evlenip yatağına girecekti." Oradan ayrılmadan önce Elanın 'Peki şimdi ne olacak evlenmekten vaz mı geçeceksin?' diye sorduğunu duyduysa da cevabını beklemeden hayal kırıklığıyla orayı terk etti. Aşığına acı çektirmek için kendisine ihtiyacı vardı. Edanın böyle bir fırsatı kaçırmayıp kendisiyle evleneceğinden adı gibi emindi Kerem. Kerem duyduklarından sonra kadınlardan tekrar soğudu. Ona göre kadınlar; pahalı peynir kokusunu alan fare gibiydi.. Bir de az kalsın, Söyledikleri yüzünden Edadan özür dileyecekti. "Lanet olsun hepinize" diye tıslayarak otelin bahçesine indi. Sinirden aşağı yukarı yürüyerek ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Bir an önce buradan gitmeliydi, o iki yüzlü kızı bir daha görmemeliydi. Hemen arabasına doğru yürüdü ama binemedi. Onu durduran yüreğinin yangını, kırılan umutlarıydı. Eda onun yüreğini tekrar yakmıştı. "Bunu ona ödetmeliyim" dedi. Eda onu nasıl salak yerine koyduysa Keremde onu salak yerine koyacaktı. Ondan; Umutlarını, Hayallerini, Anneliğini çalacaktı... Şimdi Taş kalpli Yavuz Arslanlı olma zamanıydı...

Çok zengin adamın birbirinden güzel üç kızı varmış. En büyükleri Madam Black, ortancası Madam Red ve en küçüğü Madam White olan kızların her biri kendilerince kişilikler geliştirmiş. Babalarının büyüttüğü servetini büyütüp kendilerini daha güçlü kadınlar haline getirmeye çalışmışlar. En büyük kız olan Madam Black, babasının işlettiği işlerin başına geçmeye karar verdi. Ortanca kız Madam Red, babasının işlerini güvende tutabilmek ve savunmak amacıyla bir avukat oldu. Üçüncü ve son kardeş yani Madam White ise bütün bunların dışındaydı. Acaba babasının servetini ablasının kazandığı kadar hızlı yiyebilir miydi diye merak ettiği için genellikle alışverişteydi ya da kendileri gibi zenginlerin olduğu partilerde geziyordu.