☆ o özeldi. o her zaman özeldi. onu ilk gördüğüm an anlamıştım bunu. küçükken onu istediğimi düşünürdüm. benim olmasını istiyordum. bana ait olmasını, tıpkı oyuncaklarım gibi. ama o bir oyuncak değildi. sahip olmadığın küçük kardeşin, derdi annem bana. kardeş sevgisinin başka bir şeye dönüştüğünü fark ettiğimde ise artık çok geçti. geri almak için yapabileceğim hiçbir şey yoktu. ☆ ♡29.11.13 ♡

Şu siktiğimin yerinde bir kez olsun mutlu hissedemeyecek miyim?

Kader kelimesine hayatımın hiçbir zaman diliminde inanmamıştım insanlar bir tercih yapar ve yaptıkları tercihin sonucunda ya ödüllendirilirlerdi ya da cezalandırılırlardı. Peki neden ben hep cezalandırılan taraftayım tanrım? Neden aldığım her kararı uygulamayı geçirdiğim de önüme engeller yıkarsın. Şimdi arkama dönüp baktığımda bana en çok neye inanırsın deseler "kadere" derim. Biz tercihlerimiz arasında gel git yaşarken hikayemiz çoktan yazılmış oluyor. Bunu yolun sonuna gelince fark ediyorsun. Geç oluyor..acı oluyor.

Evet, biz zıt kutuplardık. Ama hayır, biz kabul edilenin aksine birbirimizi itiyorduk. Ama doğanın bu kanununa gerçekten karşı gelebilecek miydik?

Aşk, nefret , kıskançlık ve hırs en güçlü duygulardır. Aşk ile nefret arasında ince bir çizgi vardır çünkü hiç bir insan aşkın o güçlü hissini kalbinde yaşamadan kimseye karşı nefret de besleyemez. Bu hikayemde size bu duyguları yaşatmaya çalışacağım. İyi okumalar.

Göz göze geldiğimizde öylece şaşkınca birbirimize bakıyorduk ve birkaç saniye sonra ikimizin ağızından sırayla, " Matty? " ve " Andrew " kelimeleri fısıltı şeklinde çıktı ve yutkunup hala şokun etkisiyle birbirimize bakakalmıştık. Evet Andrew, şimdi boku yedin..

"Seni seviyorum." diyince birden yumruk attı. "Senden nefret ediyorum!!!"