.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

Merkezin en iyi ajanlarının arasına hoş geldiniz. ***** "Başta yapmamız gereken tek şey Celal Duman'ın oğlu ve arkadaşlarının güvenini kazanmaktı. İşlerin bu noktaya geleceğini asla tahmin edemezdik." Ses kayıt cihazının ışığı yanmaya devam ederken gençlerden bir diğeri konuştu. "Bu bizim son görevimiz olacaktı. Her şeyi arkamızda bırakabilmek için bir fırsattı." Yeni bir emir geldi. "En başından anlatın." ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ #ajan içinde 1 30/05/21

Evet, annemin evlenmesiyle babamın yanına, İzmir'e taşındım. Evet, hayatımın en güzel günlerini burada geçireceğimden habersizdim. Evet, hikaye çok klasik. En azından benim için, üç kafadarla tanışana kadar. Suratsız ve huysuz 'Buzlar Prensi' Mehmet, Üşenmeye bile üşenen, aşk adamı 'Akl-ı Selim' Selim, Genç kızların sevgilisi, atarlı 'Behlül Kaçar' Cenk. Bu üç koca çocuğun hayatıma girmesiyle, adını ilk defa duyduğum bir çeteye, VIP olarak katılacaktım. İzmir Çetesi'ne.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

"Kızıl Fırtına kitabının devam kitabıdır, okuyanlar bilir." "Ben Bordo Bereliyim! Askerim! Beni sakın kimseyle karıştırma, kızıl." Mihri kaşlarını çattı, bu Yürüyen Dağ ne diyordu böyle? "Pembe berelisin mi dedik mına koyim?" Sarp Kahan, gülümsedi. "Seni seviyorum." Mihri Tanyeli gülümsedi. "Sevmiyorum mu dedim mına koyim?"

Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?

Bir kıvılcım yaktım karakterlere. Dumanı Yiğit oldu, alevi Defne. Defne Tanyeli biraz deli, fakat mekanikte efsane! Beyni kodlarla sarılı ve bunun sebebi, dünyanın en iyi Hackeri olması. Kızıl saçlarını ateş sanan bir askeri var, kendisi Yüzbaşı. Yiğit Yekta, Defne Tanyeli ile tanışmadan önce kızıllardan kesinkes nefret ederdi! Yani ne o öyle, palyaço gibi her telden çalmak? Laflarını ona birer birer yediren Kızıl Fırtına, Yiğit'i cehennemden çıkarıp mum alevine çevirdi; yine de Yüzbaşı Yiğit Yekta, sadece kızılına gelince yekten bir mumdu. Birde taburuna sorun bakalım, Yiğit Yektayı? "EMRET KOMUTANIM!" "Tabi emredeceğim mına koyim. Rütbeyi boşuna almadık ki?"