"Tavukları pişirmişim, hacıyıda çarşıya göndermişim Tavukları pişirmişim, merveyide çarşıya göndermişim. Merve tavuk ,tavuk; tavuklara inanma! Tavuklar köti köti, tavuklar zalım zalım. Merveyide pişirmişim, tavuğuda çarşıya göndermişim" Galiba bi yerde yanlış söylüyorum ama çözemedim. Hımmm, bir problem yok. "Ulan hangi şarkı katili bunu söylüyor?" Can abimin dediği şey ile sırıttıp elimi kaldırdım. Eeee sonuçta mükkemel bir şarkı koymuştum ortaya, taktir edilmem gerehli Hey, hey! Sen! Gelde bana eşlik et Beraber kuş olup hayallerimizin üstünden uçalım, içine girmeyelim çıkamayız. ❤❤❤❤ Onun dünyasında normallik yasak. O hayata kendi yönünü katmayı seven bir leylek. Hayata mutluluk getirmeyi iyi bilen bir mal. Bir delikten kendi hayatını tasarlayan bir deli. Pembe hayalleri yok olmuş bir peri. Onun kadar mal, gereksiz, salak, deli birini göremezsin. O seni bu dünyada bekliyor, ya sen onun bu çılgın dünyasına hazırmısın? Hazır değilsen seni 3 hayır ile uğurlayabiliriz ama hazırsan; ağlayıp, gülüp, şaşırıp, kızmaya hazır ol! Hadi başla! Bakalım sonuna gelebilecek kadar çılgınmısın? (Eski Adı: Leylak Kuşu) ❤❤❤❤❤❤ Eğleneceğin kadar ağlayıp, sövebileceğin bir kitap.😄😄 Ama ağlayıp söverken bile gülmeye hazır ol😄😄😄 Atmadığınız kahkaları atacaksınız💗 Kitabın; karakterle, sözlerle vb. Herşeyle bana aittir, çakarsanız yasal işlem başlatmaktan çekinmem! ufak yazım hataları için özür dilerim ❤❤❤❤❤❤

İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündünüz mü ya her şey bir anda altüst olursa? Örneğin buluşmak üzere yola çıktığınız arkadaşınızın sizinle ilgili gizli bir planı varsa! Ya da bindiğiniz o otobüsün en arka koltuğunda, sizi hayatınızın dönüm noktasına götürecek olan kişi oturuyorsa! Siz her şey akışında gidiyor zannederken ya kaderiniz üstünüze yağacak buz kırağı için en uygun şartları hazırlıyorsa... Bütün bunlar bir yana, peki ya hayatınızın altı, üstünden çok daha güzelse! Baran Demiroğlu: Sıradan bir gün yaşadığını zannederken kendini cayır cayır yanan bir evin önünde buldu. Alevlerin arasında canının parçaları vardı ama o hiçbir şey hatırlamıyordu. Üstelik önünde de bir benzin bidonu vardı. Hayatı bir anda altüst oldu... Bahar Saygın: İstanbul'un en başarılı adli psikiyatrının kliniğinde staja başladığında her şey son derece normaldi. Ama bir gün kliniğe ailesini diri diri yakmakla suçlanan bir hasta getirildi. Hayatı bir anda altüst oldu... & "Ruhuna ben bulaştım. Artık kurtulamazsın..." Yayınlanma tarihi 10 Nisan 2019

Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım, Uygar Aral'ın kutsanmış olduğunu düşünen küçük kız. ★★★ 'Sigaran mı ben mi?'diye sordum, Güldü. sonra bir duman daha soludu olabildiğince.'Sigarama sebep olan sen.'dedi. ★MERVE GEZİCİ★