Bu, hoyrat bir el değildi, papatyayı kökünden koparan. İnce düşlerin hesapsız sevgisiydi. Adın dilimde mühür oldu Sevde.Bilsen ne güzel sevdim seni. Rüzgârda savrulan yaprak misali.Ne kadar uzağa gidersem o kadar büyüyor özlemin. Yaprak ağaçtan ayrı kalabilir mi sevdiğim. Toprak susuz yaşayabilir mi? Bazı ruhlar evvelden aşinadır birbirlerine. Ya bizde öyleysek? Sevgi, benim için kalbimi çıkarıp ellerine vermekti. Bunu yapamazdım öylece canımı teslim edemezdim. Hep düşlenen masumiyet kokulu bir aşk. Kırmaktan ve kırılmaktan korkan iki aşığın hikâyesi... Bir acı iki yarım insanı ancak bu kadar bütünleyebilirdi. İki sızılı hayatın yeşermek için sarmaşık misali sarmalanıp yarımken bir bütün olacağı bu nahif sevgiye tanıklık etmek, o sızılı hayatların bir parçası olmak isterseniz. ⏯️Buyurun🤗 Mührüm adlı tek hikayedir.