Aslında bir imkansızın hikayesiydi bu.Bunu göz göze geldikleri ilk andan itibaren adları gibi biliyorlardı ikisi de. İmkansızdı, yasaktı. Aşmaya güçlerinin olmadığı, belki de güçlerinin yetemeyeceği duvarlar örülüydü aralarındaki şeyin önüne. Ama yaşanmaya değerdi. Bunu da biliyorlardı. Ve istiyorlardı. Sonunda ne olacak, ne bitecek umursamadan istiyorlardı.

TEKLİF hikayesinin DEVAMIDIR. http://www.wattpad.com/myworks/21903058-teklif  Zeynep ve Kerem... "Çocuğumun babası olur musun?" cümlesiyle başladı her şey. Hayat onları beklemedikleri bir anda birleştirdi,bir bebekleri oldu. Bakalım bundan sonra hayatlarında neler olacak? Hikayede +18 unsurlara yer verilecektir. @priscagmznr 'ın katkılarıyla...

"Bir varmış bir yokmuş, diye başlardı ya masallar; işte benimki de, olsa olsa hep yokmuş hiç varmıştı. Neyin hayaliydi kurduğum? Neyin cesareti, cüreti? Hiç yokmuş bir hayatın, hüzünlü umut kırıntısıydım ben, onu da kuşlar gagalamıştı..." ... İsmini siz seçin; isterseniz Cansu, isterseniz Hacer... Yaşamda, özensizce açmış bir çiçekti o. İstismarı yaşayan ve şiddete şahitlik eden, bir kimsesizdi. Geçmişinin izlerini, ruhunun en derinlerinde saklayarak hayata tutunurken; direndiği gerçeklerle hiç ummadığı bir yerde, hiç ummadığı bir anda, yüzleşecekti. Geçmiş hesaplarını kapatılırken; kimse yaralarının kanatılıp, sarmalanmasına hazır olup olmadığını sormamıştı. Timur, mahkûm olduğu önyargılarla hayatına girdiğinde, aşkın mucize iksirini tadacağını hayal dahi etmemişti. Timur; hayatın olgunlaştırdığı ve sorumluluklarla katılaştırdığı, kalabalığın içindeki yalnızlıktı. Sistemin doğurduğu ne suçlu, ne de suçsuz bir sistemsizlikti. Hayatını, doğruları için feda edilebilecekler ve edilemeyeceklerin ayrımını yaparak geçirirken; vereceği en yanlış hüküm, onun en doğru kararı olmuştu. O, özensiz bir çiçeğin, özenle açılmış yaralarını sarıp sarmaladığında; kendi üşüyen ruhunu ısıtacağını, asla hesap etmemişti. Kesişen yollar, önyargılar ve tehlikeli planlar arasında doğan, kalbimizdeki en masum aşk; FREZYA. Nefes alıyorsak, bir çıkış muhakkak vardır... ... 'FREZYA' sizi ağlatırken aşkla sarmalayacak sımsıcak bir sokak hikayesi... ... Dip not: okuduğunu anlayamayanlar ve başlıkları okumayı es geçenler için bu sadece bir ön okumadır!

Evli bir adam, şımarık genç kız. Yepyeni ZeyKer hikayesi. Keyifli okumalar :)

Merhaba, Sinem ben. Çok kısa bir süre önce başladım yazmaya... Biraz hayal dünyamın kapılarını zorladım ve bugünden 6-7 yıl öteye gittim. Bu öyküde benim Zeynep'im ve Kerem'im evli... Karakterlerin özüne çok dokunmamaya çalıştım. Ama ister istemez değişiklikler var tabi. Zeynep, hukuk okumuş ve Sayer Holding'de Sevim Sayer'le çalışıyor. Kerem, mimarlık bitirmiş, annesiyle beraber işleri yürütüyor. Umarım seversiniz:) Yorumları merakla bekliyorum:))))

Güneşi Beklerken ailesinin beklediği ateşli ZeyKer dakikalarını ele aldım...

Ben anne olamam ki. Bar işleten, her gün sabah akşam demeden alkol içen, daha evi bile temizleyemeyen, yemek yapmayı bile bilmeyen anne mi olurmuş hiç? Ben daha kendime bakamıyorum bir bebeğe nasıl bakacağım? Bir bebeğin bezini nasıl değiştireceğimi bilmiyorum. Nasıl karnını doyuracağımı bile bilmiyorum. O bebeği nasıl yıkayacağımı ona nasıl sarılacağımı sevgimi nasıl göstereceğimi onunla nasıl oynayacağımı onu nasıl güldüreceğimi hiçbir şey bilmiyordum. Ben anne olamam.

Bir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.