"Demez mi anası, topallığına bakmadan benim kızıma göz koymuş diye? Der. Bu konuyu bir daha açma anne." ****** "Seni yaktım, kül ettim ruhumda; ama yine bana senin kokun geldi. Meğer ben seni küle çevirirken, ruhum iradesizce kokunu saklamış," dedi gözlerime bakarken. Sözleri dudaklarından her saçıldığında, benim cehennemden farksız kuyularım harlanarak coşkunca alevlendi ve onun sözlerinin ucunu yaktı, tutuşturdu. Yakmalı ya da yanmaya hazır olmalıydım. GÜL KOZASI İSMİ İLE YAYINLANAN İLK KİTAPTIR. 13.08.2020 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. HİKAYE ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR...

Görevini aşk ile perdeleyen bir adam ve o aşka yalnızca yüreğiyle kanat çırpan bir kadın. *** "Gözlerin dünyanın en güzel, en ihtişamlı masalını anlatıyor ve ben o masalda bana yer olmamasından deli gibi korkuyorum...'' dedi sarhoşluğuna rağmen kelimeleri net kullanmayı başararak. Saçlarındaki ellerimi alnına kaydırarak oradaki tutamları sevdim hiç acele etmeden... Ardından da şakaklarında, siyah sakallarıyla bezeli yanaklarında ve çenesinde dolaştırdım parmak uçlarımı... ''Neden o masalda sana yer olmasın Barış?'' diye fısıldadım. Gözlerini kapatarak gülümsedi. Birkaç dakika yüzünü inceledim, göğsü düzenli soluklarla inip kalkmaya başladığında uykuya tamamen kavuşmuştu artık. Elimi tekrar yumuşak saçları arasına gömerek iç çektim hüzünle. ''Senin olmadığın bir masalda bana yer kalır mı sanıyorsun?''

"Ne kadar güzel olabilir sözüne verilecek cevap bir bakışta vurulacak kadar olabilir ancak. Vurulmak diyorum. Bileniniz var mı vurulmayı? Kim bilebilir bir askerden başka vurulmanın manasını? Peri'ye göz değirmek yeter vurulmak için. Bir camın ardından görmek yeter. Bahçenin bir köşesinden öbürüne Peri'nin yürüyüp geçmesi yeter..."

<Güzel sevmek üzerine bir hikâye... > - Yaş farkı vardır- Mahalledeki gençler olarak uzak tavırları, suskunluğu, sert mizacı sebebiyle aramızda onun adı "Yaban"dı. Beş yıl sonra mahalleye geri döndüğünde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Özellikle benim için. * (Nisan 2021)

Brandon Cunningham annesiyle babasını savaşta kaybettikten sonra yani çocukluğundan beri bir klan lideri olmanın sorumluluğunu taşıyordu. İçinde taşıdığı bastırılamaz bir intikam ateşiyle yaşamaya alışmıştı. Hiçbir zaman sevgi gibi sahte ve zayıf bir duyguya ihtiyaç duymamıştı ve hayatında buna yer yoktu. Cunningham'ların hayatında savaş ve ölüm, yemek ve içmek gibi bir gereklilik halini almıştı çünkü barışı tanımıyorlardı. Lillian Blackburn arsız ve dilediğini söyleyen, soylu ailesinin sürekli gizlediği bir kız çocuğu olarak büyümüştü. Annesini o kış hastalığı yüzünden kaybettiği günden beri hayatı bir kaosa dönmüştü. Babasının savaşa gittiği günlerde üvey abisi, ablası ve üvey annesiyle yaşamak neredeyse bir işkence haline dönüşmüştü. Şimdi tüm bunlardan kaçış bileti elindeydi ve güzel Lillian'nın bu teklifi reddetme ihtimali yoktu.

Gül yüzünün güllerine nazar değmesin Allah gönderdi seni bana göresin Yaşamayı yaşayalım senle beraber Bu ricama duygularıma acaba ne dersin? ...

Hikayede +18 dil ve olaylar vardır. Calvin West. Başarılı bir bankacı. Tek düze bir hayata sahipti. İş, ev ve gece kaçamakları. Onun menüsünde aşk yoktu. Sadece günü birlik ilişkiler. Ama son zamanlarda bu monoton hayat iş ve ev arasında gitmeye başlamıştı. Tam yeni bir arkadaş edinmeye karar vermişken Clavin'in karşısına biri çıkar. Clarissa Mara. Calvin'nin çalıştığı bankadaki yeni eleman. O sıradan biri değildir. O kırmızı yanaklar ve çocuksu yüzün altında bir sır yatmaktadır. Ve bu sır Calvin'i aşmaktadır. Kendini bir çıkmazın içinde bulan Calvin ne yapacağını bilmez ve akışına bırakır ama sonunda herşey yinede karmakarışık olacaktır. Sonu ise beklenenden basit. Sonu başında gizli bu kitabı okumaya hazır mısın? **** Wattpad tarzı bir kitap değildir. Hikaye uzundur. Okuyan herkese teşekkürler.

Bir gönül davası bu anlatsam anlar mısınız? * "Gideceksen niye gönlüme girdin be kadın?" "Sen hiç hata yapmadın mı Ali?". Hiç beklemediğiniz bir anda hiç beklemediğiniz birinin ihanetine uğrarsanız ne yaparsınız?. * "Benim yerimde olsan sen ne yapardın?" "Benim yerimde olmamak için herşeyi!!"

"Dokunma bana! Dokunma!". "Dokunacağım! Kocam değil misin!". "Değilim! Hiç bir şeyin değilim senin. Anlamadın mı bunu hala?". Ezo duyduklarına aldırmayıp İbrahim'in dudaklarına açlıkla saldırdı. Isırıyor, yalıyor, çekiştiriyordu. İbrahim'in onu itmesine aldırmadan daha da yapıştı kocasına. "Midemi bulandırma daha fazla. Dokunmanı istemiyorum anlamıyor musun!". "İbrahim sev beni. Kurbanın olayım sev artık!". "Her şeyi bilirken hala seni nasıl sevmemi beklersin?". "Seviş benimle. Lütfen!". "Sana...dokunmayacağım!". Ezo daha fazla ayakta kalamayıp yere dizlerinin üzerine çöktü. Birilerinin duymasına aldırmadan ağlamaya başladı. "Anne olmak istiyorum İbrahim. Bebeğim olsun, karnım şişsin, mememi emsin, bana anne desin...". "Sen asla anne olamayacaksın Ezo! Anla artık".