Με αφορμή το προηγούμενο ποίημα (Νερό), μου ήρθε ιδέα για ένα άλλο ποίημα που ταιριάζει στο θέμα των στοιχείων (Νερό, Αέρας, Φωτιά, Γη). Έχει φάση τελικά να περιγράφεις συναισθήματα και γεγονότα της ζωής, ιστορίες, μέσα από το φακό της ποίησης και του συμβολισμού. Σίγουρα είναι διαφορετικό για κάποιον που το διαβάζει, ελπίζω να σας αρέσει..θεωρώ ότι ταιριάζει με την αλλαγή του έτους καλή χρονιά!

Βγαίνοντας από μια "βαλτωμένη κατάσταση", μια ρουτίνα, τα μάτια που περιγράφουν ανακαλύπτουν τη ζωντάνια και το δέος της φύσης. Η ξανα-κερδισμένη αυτοπεποίθηση και η προσδοκία για το μέλλον δίνουν μια πιο αισιόδοξη νότα στο τέλος. Το έγραψα πριν περίπου 2-3 χρόνια και αφού το βρήκα είπα να το ανεβάσω, αφού είχα καιρό να γράψω

Το ποίημα έχει για θεματολογία την πρώτη αγάπη μιας νεαρής κοπέλας Βλέπουμε από τη δική της οπτική και συναισθήματα πώς την αποχαιρετά και αποφασίζει να προχωρήσει, αφήνοντάς την αγάπη αυτή στο παρελθόν

Η αναγέννηση της φύσης και μια μικρή μπόρα μέσα από τα μάτια ενός παιδιού ή ίσως του παιδιού που κρύβουμε μέσα μας :)

Κεραντσάνα είναι η ξαστεριά μετά από μια παγερή νύχτα Το ποίημα είναι από την οπτική ενός νεαρού ναύτη που γυρνάει σπίτι του μετά από ένα ταξίδι. Πάει καιρός που το σπίτι μένει άδειο, λόγω επίθεσης πειρατών. Στην κουπαστή συλλογίζεται τη χαμένη του οικογένεια και τον προορισμό του