Bazen bir şeyleri gerçekten görebilmek için ambalajın altındakini ya da belki ötesindekini görmek gerekir. Zaten en güzel şeyler hep en garip ambalajlarla gelmez mi önümüze? *Önemli Not*: Bu hikaye, üç kısa hikayeden oluşmasını planladığım Bilimkurgu Kulübü Üçlemesinin ilk hikayesi. Bilimkurgu kulübünün ne olduğunu hikaye ilerledikçe size açıklamaya çalışacağım. Hikayelerin hiçbiri fantastik veya bilim-kurgu türünde değil ama karakterler bu türlerin sıkı hayranları olduğu için bu alanlarda bol bol referans vermeyi planlıyorum. Bu hikayede popüler dizi ve serilerden bahsedeceğim için göndermelerin çoğunu yakalarsınız. Umarım seversiniz. Keyifli okumalar :)

Hangisi daha zor ? Bir yeri terk etmek mi, yoksa yeni bir yere alışmak mı ? Bilemiyordum. Bunu yaşayarak öğrenecektim. Kimi şeyler, mutluluk ve aşk için terk edilir. Onları bulmak için, doğduğun şehri bile terk edebilirdiniz. Ben bunu yaptım ! Aşık olmak ve mutluluğu yakalamak için, İstanbul'u terk ettim. Üstelik her şeye sahipken yaptım bunu ! Kararımdan pişman olmayacaktım. Olmak istemiyordum. Pişman olmam, annem ile giriştiğim kavgayı onun kazanması demekti. Ben Begüm Demiray ! Demiray şirketinin sahiplerinin biricik, isyankar kızları, Aras ve Özgür'ün ilk görüşte aşık oldukları ve onlardan sırlar saklayan kızdım. Onlarda, benden bir şeyler saklıyorlardı. İşlerin arap saçına dönmesi an meselesi. Bu da, benim hikayem !

Erken yaşta evlenip ayrılmış, oğluyla hayatına devam etmeye çalışan genç bir anne düşünün. Karşısına çıkabilecek zorluklar ve güzellikler neler olabilir? Mesela yeniden birisiyle beraber olup, bu defa mutlu bir evlilik sürebilir mi? Hadi gelin, hep beraber görelim neler olacağını BU KİTABIN BÜTÜN TELİF HAKLARI SAKLIDIR. HER HANGİ BİR ŞEKİLDE BİR KOPYASI BULUNMAMAKTADIR. SİZLERDE GÖRÜRSENİZ ÇALINTI OLDUĞUNU BİLMENİZİ VE BU HESAP ÜZERİNDEN BANA HABER VERMENİZİ ÖNEMLE RİCA EDERİM.

On sekizinci yaş gününde tanımadığı numaradan gelen mesaja cevap veren bir garip genç kızın hikayesi. Mesajı atanın kim olduğunu ve neler yaşanacağını öğrenmek ister misin? Öyleyse okumaya başla! *Mizah #1 (14.04.2018) *Kısa Hikaye #1 (28.08.2018) *Romantizm #1 (17.06.2020)

TAMAMLANDI Zorla baslayan bir evlilik. Birbirinden nefret eden bir cift. Ona gecmisini hatirlatan bir kiz. Karsilarina cikicak zorluklardan bi haber git gide birbirlerine baglaniyorlar. Peki bu tum yasananlar birer kitapsa Zorla baslayan bu evliligin sonu askmi yoksa ayrilikmi olucak??? . Yayımlanma tarihi : 5 nisan 2016 Tüm hakları saklıdır

Moda peşinde olan kızımız Masal moda için her şeyi yapar. Kızımız Tasarladığı elbiseler üzerine erkek bir manken arar. Tabi ki o mankeni bulur. Ama o buluş farklı bir buluştur. Bir anlaşmaya girer ve hayatı boyunca bunu oyun olarak sürdürür. Eeeee tabi kitabımız için birde yakışıklı mı yakışıklı, odun mu odun aynı zamanda karizmatik bir oyuncuya ihtiyacımız var. O oyucu Kaya devreye girer. Tabi bir kaza ile tanışırlar... ♥KİTAP KAPAĞI TASARIMI BİZZAT BANA AİTTİR♥

-Tamamlandı- Bilinmeyen Numara: Ne çok isterdim bir atkı olmayı, üşüdüğünde boynuna sarılmayı... Benimki de hayal işte... Bilinmeyen Numara: Ama vazgeçemiyorum Bilinmeyen Numara: Hayal kurmaktan da, sevmekten de vazgeçemiyorum

Kızımız havaalanında hayranı oldugu cocugu öpecekken yanlışlıkla başka cocuğu öperse. Ve bir yasadan dolayı o cocukla evlenirse neler olur? Bakaĺım...

Hayat küçük mucizelerle doluydu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında... Bazen de tam yanı başımızda! Sahip olduğum küçük mucizenin adıydı Pamir Ege. Bana bir kez gülümsediğinde tüm dertlerim yok olur, geriye sadece onun sıcacık sevgisi kalırdı. İki deli arkadaşım vardı; hep yanımda olan iki tatlı baş belası... Mucizemizin büyümesine birlikte tanık olurken onun içinde büyüyen özlemi engelleyememek en büyük korkumuzdu. Babası tarafından terk edilen bir çocuğun kırılan minik kalbi nasıl iyileşirdi? Bir mucize daha bekliyordum. Geçmişte sustuklarımı duyacak, oğlumun minik kalbini ısıtacak, tüm yaralarımızı iyileştirecek bir mucize... O mucize bir kar tanesinin avucuma düşmesiyle gerçekleşti. Avucuma düşen kar tanesiyle içim bahara yüz tuttu. Üzerine kar yağarken de ısınabilirmiş insan; Doruk Ataoğlu, usul usul yüreğime konduğunda anladım. O tüm merhametiyle hayatımızdaki bütün boşlukları doldurabilecek kadar güçlü bir adamdı. O, bizim geç gelen mucizemizdi!

O bir zengin. O bir prenses. O bir güzellik abidesi. O fazla zeki. O kim mi? Tabi ki benim. Ben kim miyim? Tanıştırayım sizi kendimle. Ben Mine VUSLAT!