"Neyim ben senin için ha neyim söyle eşin, dostun sevgilin hangisiyim söyle de artık bende bileyim!" "Sen benim için bir hiçsin!" gözümden akan yaşı umursamayarak konuştum. "Sende hiç değerim yok demekki. Oysa sen benim En Sevdiğim Yanlışımsın. Vazgeçmek isteyipte vazgeçemediğim. Sen benim En Sevdiğim Yanlışımsın!" ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ "Bir gün bana olan aşkından delireceksin 😏" "Senin aşkından delireceksem ona da razıyım ben" ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ "Şimdi nereye aitsen oraya git!" canım yansa da gururum kırılsa da umursamadım "Ben zaten ait olduğum yerdeyim!" ➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰➰ Eveeet bir ZeyMir hayranı olarak bu kitabı yazmaya karar verdim. İnşallah beğenirsiniz Beğenilerinizi ve Yorumlarınızı eksik etmeyin.

" Sen benim vüucuduma, benden izinsiz nasıl dokunursun? Bu dövme de ne demek?" Dedim aynada gözüm tekrardan kuş motifindeki dövmeye kayarken. Yavaşça bir adım atarak aramızdan hava geçmeyecek şekilde durdu. Gözlerimi gözlerine çevirdim. Yavaşça boynunu omzuma yani dövmenin üzerine doğru eğdi ve sıcak dudaklarımı tenimle buluşturdu. "Anka, ölümsüzlüğü temsil eder." Dedi nefesi verişleri tenimde dans ederken. "Ben ölümsüz değilim!" Dedim etkilendiğimi kendimden bile gizlemeye çabalıyorken. "Benden önce öyleydin. Ama benden sonra ölümsüzsün. Buda benim senin teninde ki sahiplik ve ölümsüzlük mühürüm." Gözlerimi kısaca kapattım. Bu doğru değildi bunu kendi içimde sonra tartışacaktım. Aklıma takılan diğer soruyu sormak için nefesimi düzenledim. "Ankayı anladım diyelim, peki ya onun altındaki panter yazısı?" Diye sordum, evet ona panter denildiğini biliyordum ve bu büyük ihtimalle bendeki imzasıydı,sadece onun ne diyeceğini merak ediyordum. "Panterle tanışmana daha çok var küçüğüm, nefret ede ede tanışacaksın." Sırlarla doluydu ve bende onun bir sırrıydım, elbette o sır birgün açığa çıkacaktı. BU BİR ANKANIN PANTERLE SAVAŞ HİKAYESİYDİ. ♧Bütün haklar PANTER'e aittir.♤

Topuklu ayakkabılarım artık ayaklarımı sızlatıyordu. Bugün nöbet sırası bende olmasına rağmen topuklu giydiğim için bir kere daha kendime sövdüm. Abimi gördüğümde ilk işim onu gebertmek olacaktı. *** Kardeşim dediğim adam vurulmuştu.Canımdan can gitmişti.Hastahaneye vardığımızda delirmek üzereydim.Beynim hiçbir işlevini göstermiyordu.Acile gidip bağırmaya başladım

Hazal ve üç arkadaşı gittikleri koleje kendilerinin verdiği zarar haricinde birilerinin kolejden atılmalarına sebep olacakları oyununa alet olurken yeni gidecekleri okulda Hazal ın anne ve babasının mesleği ve kendiliğinden oluşan nedenler sayesinde kendisini ve arkadaşlarını hiç beklemedikleri bir anda onların başa çıkamayacağı bir dünyada bulurlar.

Reyhan: Nereye?! Mazhar: Evime!!! Yangini sondurdum, burda yapicak isim kalmadi. Dikkat etde bir daha evi ucurma! Reyhan: Yardim etmiyecekmisin. Mazhar: Yardimmi? Ne yardim? Yangini sondurdum yetmezmi? Ayrica, senin benim yardimima ihtiyacin yok. Sen bakarsin basinin caresine. Diyerek kapiya dogru gider. Reyhan: Ya ama ben korkarim...zaten korkuyorum evde yalniz kalmakdan, simdide... Mazhar: Onu mutfaga havaya ucurmazdan once dusunecekdin. Kalayimda, bu sefer evle birlikde benidemi havaya ucurasin. Tesekkur ederim ben almayim. Reyhan: Ama... Mazhar: Hadi sana kolay gelsin.

"Beni böyle istediğin gibi oradan oraya savuramazsın." Beni böyle istediğin gibi kıramazsın. "Kızım kısacık etek giymişsin. Oturdukça oran buran meydana çıkıyor. Hasta etme beni. Bugün buradan çıkmayacaksın." Ters bir bakış atıp arkama yaslandım. Kafamı eğip ellerimle oynarken Arda'nın gölgesi üzerime düşüyordu. "Seni ilgilendirmez ayrıca çıkacağım. Buna sen karışmazsın. Bana karışamazsın!" Son cümlemde kendimi biraz kaybedip sesimi yükseltmiştim. "Sana karışamam belki ama diğer insanlara karışırım. Mesela iki kişinin hayatına karışırım ve ah... Bak sen şu işe. Kapının önünde bekleyip seni çıkartmazlar. Ya da başka birinin hayatına karışırım ve yine tesadüfe bak ki seni takip eder. Mesela başka biri, ona karışırım. Yanına erkek sinek bile yaklaştırmaz, yaklaştıramaz korkusundan. O, bu, şu... Belki senin hayatına karışamam ama onların hayatına çok basit bir biçimde karışırım Berfin. Ne sen sinirlen ne de ben insanları tehdit etmek zorunda kalayım." 'Ya sen? Ya sen ne yapacaksın onlar beni korurken?' diye sormak istesemde sustum. "Yürüyen ego'sun." Gözlerime bir müddet baktı ve ardından gamzelerini çıkartacak şekilde gülümsedi. Bilerek yapıyordu işte! "Tam bir baş belası'sın." ***** ▶ Tüm hakları Berfin'in saçmalıklarında saklıdır ▶ Kitap kapağımı tasarlayan @GKBY_12 bebeğime teşekkür ederim. Not: Bu kitap eğlence amaçlı olup ilk kitabımdır. Kurguda hatalar olabilir ve hatta kelimelerin bazıları yanlış bile yazılmış olabilir. Lütfen bunu göz önünde bulundurun ve eğlencesine bakın. Ben olsam okumam arkadaşlar. Kurgu klişelerin kraliçesidir.

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Ne iyiler göründüğü kadar iyi, ne kötüler göründüğü kadar kötü... × × × "Neden bu kadar sakinsin?" Gözlerime gelmeyen gözyaşlarıma teşekkür ederken omzumu silktim. "Ne yapmamı bekliyorsun? Sana bağırıp çağırmamı mı?" "Yani, evet. Yanına gelirken öyle ihtimalleri hesaba katarak gelmiştim." Gülümsedim. "Nefret bile etmediğim insana bağıramam. Hem sana bir şey söyleyeyim mi?" Nefesimi verirken gözlerimi kapatıp açtım saliselik bir zamanda. İşaret parmağımı kaldırarak göğsüne bastırdım artık ilk günki gibi parlamayan mavi gözlerinin derinliklerine bakmaya çalışırken. "Benim en azından bir kalbim var. Ama sende o da yok. Kalpsizsin sen. Ve bir şey daha söyleyeyim mi?" Ruhsuz bir gülümseme yerleşti yüzüne, işaret parmağımı biraz daha bastırırken göğsüne. Parmağımın altında hızla atan kalbi, söylediklerimi inkar etmek istiyormuş gibiydi sanki. "Kalbi olmayan insanlar, sürünürmüş..."

Kimsin? Neredeyim? Bana ne oldu? Bu cevpları arıyorum. Hergün...

Benliğini acılara köle yapmış genç bir adam ve hayatı boyunca mutluluğu tatmış genç bir kız... En büyük korkuları hız iken tutkuları olabilecek mi? Üç genç... Üç taze hayat... İki farklı aile... En büyük korkuları, en derin tutkularıydı hız." *Güven Bana'daki karakterlerin çocuklarının hikayesidir. Onlar da zaman zaman eşlik edecektir ancak konu bütünlüğü YOKTUR.* *Kurgu ya da içeriğinden herhangi bir alıntı yapılması ya da çalınması gibi bir durumda gereği yapılacaktır.*

Tehlikeli bir iş adamının kızına koruma olarak girdiğim lise, bana bazı insani duyguları tekrar hatırlatmıştı. Yeniden öğrenci olmak, kendimi eski dostumun önüne atmak ve en önemlisi aşık olduğum için yaşamla savaşmayı öğrenmiştim. Ben Milena! Tıpkı babası gibi iyi dövüşen, annesi gibi mükemmel olan liseli bir yakın korumayım. Aşkım ve en iyi arkadaşım için ölmek, benim için çocuk oyuncağı... Üstelik aşkım bu kadar yakınımda ve bana yasakken. (#öğretmenöğrenciaşkı)