İki sene boyunca, insancıl yanını uzaktan keşfettiği Tarık'a umutsuzca aşık olan Ela, bir gün kendisini ona fark ettirmeye kararlıdır. Ancak bu farkındalık, beraberinde bazı gerçekleri de ortaya dökecektir. Tarık'ın ve Ela'nın kaderi, inanması güç bir şekilde aynıdır. Bu, onların arasında garip bir bağ meydana getirecektir. İç dünyasında yaşayan Tarık ve Tarık'ın iç dünyasına sızmaya çalışan Ela, ileride neler yaşayacak? 28.06.2016 Wattpad üzerinde Çirkin Adamın Ütopyası ismiyle yayımlanan ilk hikayedir. 25.11.2017 tarihinde bitmiştir.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Bir kız düşünün 1.50 boylarında , turuncu saçlı , büyük yeşil gözlü. Ufak ama tam bir başbelası. Zeynel onu ilk gördüğünde anlamıştı bu kızın yürüyen bir baş belası olduğunu ama nereden bilebilirdi ki bu minik belanın o günden sonra tekrar karşısına çıkacağını ve çıktığı gibi de hem hayatına hem de kalbine bir bomba gibi düşeceğini . Oysa Zeliş biliyordu , o adamı yaralı bir halde görüp de yardım ettiği zaman biliyordu onun kalbini nasıl yakacağını . Öyle ki adamın masmavi gözleri bile kızın kalbinde ki ateşi söndüremeyecekti . Zeliş kendisinin iki katı olan bu mavi gözlü deve aşık olmuştu ve şimdi sıra onu kendisine aşık etmekteydi. Bu zor muydu ? Ah , hemde çok . Ama Zeliş de Zeynel'in kalbini çalmak da kararlıydı. Aşk minik bir kızın avuçlarından soğuk bir kalbi ısıtmak için yola çıkmıştı...

"BİR ASKERİN DİLİNDEN" Gerçekler ile kurgunun muhteşem karışımı,aksiyon dolu bir hikaye.Gizemler,sırlar ve daha fazlası... ''Anlık bir istihbarat alan Genel Komutanlık, aniden karar vererek Hakkari'de konuşla olan Özel Kuvvetlere bağlı Kılıçkıran timine sınır ötesi operasyon yetkisi verir. Tim komutanı olan Tarık Yarbay,emri harfiyen yerine getirir. Operasyona giden timin başına olmadık olaylar gelir ve timin aranan adamı olan Aras meslek hayatında hiç görmediği bir şeye dikkat kesilir. Arasın tuttuğu ipin ucu, terörün aslında hiçte gün yüzüne çıkmadığı bazı gerçekleri bilmemize sebep olacaktır. Macera başlıyor...

Sahte Masal artık dijital bir okuma programı olan HitReads uygulamasında yüklü olduğu için burada sadece ilk üç bölümü bulunuyor. Uygulamaya Google Play'dan ulaşıp kolayca indirebilirsiniz. Türkçe ve kullanımı kolay bir program olduğu için de zorlanmadan Sahte Masal ve başka birçok kitaba ulaşabilirsiniz. SiyahLotus_ ''Gittiler. Artık kafanı göğsümden çıkarabilirsin küçük kız.'' dedi eğlenir gibi bir üslupla. Evet kafamı oradan çıkarabilirdim ama onun yüzüne nasıl bakacaktım. Eminim yüzüm de, elbisem kadar kırmızıydı. Utançtan ve öfkeden ağlamak üzere olan gözlerimi yere indirip, başımı göğsünden kaldırdım. Konuşmaya başladığımda hala yüzüne bakamıyordum ve sesim utançtan titriyordu. ''Özür dilerim. Ben...'' dedim ama hem utançtan, hem de öfkeden gerisini getiremedim. Cümlemin kalanını o tamamladı, ''Sen, az önce sahte bir masaldan uyandırıldın prenses.'' dedi manidar bir sesle. Bu Lal ve Koray'ın bir anlaşmayla başlayan hikayesi... Bu Kırmızı Leydi'nin sahte masalının, gerçek hikayesi...

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

İyi kız kötü erkek bırakın bu klişeleri. Hayat gerçeklerle dolu ve biz gerçeklerle yaşıyoruz. Defne hayatı alt üst olmuş geçmişiyle savaş veren her şeye rağmen neşeli bir kız. Mert iyilik meleği ve iyi kız kötü erkek ikilemesinin arasında sıkışıp kalan yakışıklı ve bir o kadar duygusal erkek. Kerem ise kötü erkek kelimesinin tamamıyla vücut bulduğu kötü çapkın bir karakter. Hayatımın Anlamı artık kitap oluyor. Aşk üçgeninin kesin ve net olarak dışlandığı bir hikaye. ...Hayatımın Anlamı...