Safkan vampir olan bir kızın Zenginlerin gittiği koleje gitmesiyle hikaye başlıyor Bu vampirin insanlara uyum sağlaması pekte kolay görünmüyor Benim kalbim senin gibi biri için acı çekiyor. Nasıl bu kadar aptal olabildim ki? Dedi Furkan.... Halbuki o çok soğuk ve ürkütücüydü. Rana onun çektiği acıyı umursuyor gibi gözükmüyordu.... Zor olan kıymetliydi... Aşk imkansızı seçerdi, her zaman Sonra kalp ağrısı gelir ardından Ve bitmeyen umutlar.... ÇOK UZUN ZAMAN YAŞAYINCA İNSANLAR KALPLERİNİ KAYIP MI EDİYOR? diye sordu Furkan BİLMİYORUM ÇÜNKÜ BEN İNSAN DEĞİLİM diye cevap verdi Rana.... Arkadaşlar bir hikaye ilk bölümle belli olmaz diğer bölümleri okursanız sevinirim...... https://youtube.com/channel/UCTLA7f8-kSM9UdAUW23Xidw oyuncular Furkan Rana...

19 yaşından beri arkadaşı ve aynı zamanda çocukluk aşkı ile gazetecilik yapan Tuğçe ve Fatih'in aşk ve hüzün dolu bu hikayesine SİZDE TANIK OLUN.!!

On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım varken aksiyona ne gerek vardı ki ?Ama kabullenmem ve üstesinden gelmem lazımdı.Hayal kurmayı bırakıp gerçek yaşantıya dönmüştüm.Yada dönecektim , ama bu hiç kolay değildi.Unutturmam lazımdı artık , beynime kazınmış kötü anıları.Geçmişimiz her ne kadar silinse de gelecekte gelecekti tekrar karşımıza.Ve tekrar silmeye gücümüz olmayacaktı.Ama ben bunu başarmak zorundaydım,her ne kadar kötü şeyler yaşayacak olsam da dik durup üstesinden gelmem lazımdı.Ve yapacaktım bunu.Hava yavaş yavaş aydınlamaya başlıyordu.Ay yok oluyor ve güneş doğuyordu.Birlikte asla duramazlardı.Güneş batarken ay yerini alıyordu , ay batarken ise güneş.Bende kendim gibileriyle birlikte olabilirdim normal insanlarla değil. Her şeyin bir düzeni vardı .Normal insanlar varken benim gibiler onların yanında yaşayamazdı. Ve ben bu düzeni öğrenene kadar kendim gibi olanlarla kalacaktım.

Birbirini gönülden seven üç dost ve yaşadıkları güzel maceralar...onları kimse ayıramaz.Çünkü aralarında bir bağ var.Bu bağ ne mi? Gözleri gibi baktıkları patenleri.Hayat onlar için üç şeyden oluşuyordu,aileleri,arkadaşları ve patenleri... Onların hikayeleri her geçen gün yeni bir hal alıyor. Bu hikayeyi herkes tatmalı :) :)

Uzay, hayatımda unutamayacağım tek kişiydi. Kaymayacak olan yıldızım, asla tutamayacağım dileğimdi. Uzay, anlaşılması zordu ama sevilmesi en kolay kişiydi. O, Uzay'dı. Ben ise; uzay boşluğunda sürüklenen değersiz bir taştım.

Hiçbir zaman ayaklarından çıkartmadıkları patenleri onları bu bitmek bilmeyen serüvenin içine atıyor.En yakın üç arkadaş ve yaşadıkları...

5 kızın gizem dolu bir kasabadaki hayatlarını anlatıyor. 3 yıl önce intihar eden bir arkadaşlarından sonra başlarına gelen gizemli olaylarla nasıl başa çıkacaklarını düşünürlerken başka bir arkadaşlarının da intihar etmesi bunları şüpheye düşürür. Gizem ve gerilim dolu bir hikaye umarım beğenirsiniz...

-Tek bölümlük kısa hikayedir. (Çok vaktinizi almaz, bakış atıp çıkabilirsiniz :D)- 'Benim canım küçük kardeşim, annesini çok sevdiği için ablanı affeder misin?'...... *Edebi dili denedim. Duyguyu hissettirmeye çalıştım. Amacım bu konuda neler yapabildiğimi görmek, düşüncelerinizi öğrenmektir. Kısa da olsa yorum yazabilirsiniz.

Tüm ailesini kaybetmiş bir kızın beklemediği bir anda bulduğu günlüğün değiştirdiği hayatı. Hayalleri ve biricik ev arkadaşıyla, yalanların yerini gerçeklerle doldurmak amacıyla çıktığı yolculuk. 'Sıradan hayatımın karanlığında kaybolup gitmişken ışığı tarif eden gerçekleri buldum. Benim tek gerçeğim, kaybolan geçmişin kayıp günlüğüydü.' ... 'Çünkü bazen tek gerçeğimiz, hayatta olduğumuzdur. Hayatta yaşadığımız ve bir gün hayatı da terk edeceğimiz...' Ön yargısız okursanız beğeneceğinizi düşündüğüm bir hikaye yazıyorum. İyi okumalar...:))) -Yorumlara oldukça açığım :)-

"Bir gün bu lanet olası yerden çıkacağım göreceksin..! " "Elbette çıkacaksın, cesedini burada tutacak değilim.." Vampirler tarafından kaçırılan 99 melez ve bir insan... Hedef 100 melezdi. Kimse onun insan olduğunu bilmiyordu. Artık hayatta kalmak için tek bir şansı vardı. İnsan olduğunu saklamak. Oysa Tutsak edildiği binada bunu gizlemek neredeyse imkansızdı. Ya kaçmak..? İmkansız... Peki ya daha da imkansız olan ne vardı? Aşk..? -Umut ettiğin kadar özgür, korkak olduğun kadar TUTSAK olursun-