Wattys 2020 Genç Yetişkin kazananı.🏆 Yıldızlar üzerimizde parlarken kafamı kaldırdım. Gözlerindeki derinliğe bakmaya dayanamıyordum. Bir erkeğin beni bu şekilde etkilemesine izin veremezdim ama şu an yanımda oturmuş yıllardır korktuğum şeyi bana hissettiriyordu. Güven... Dudaklarına baktım. Elimi kaldırıp yeni çıkmaya başlamış olan sakallarına dokundum. Hayal meyal şaşırdığını hatırlıyorum. Sert yüz hatları, parmaklarımın arasında çekici bir şekilde duruyordu. Kıymetli bir sanatçının yıllarca uğraşıp yarattığı bir heykele benziyordu. Tek farkı gözlerinde hiç sönmeyen o mavi sinsi alevdi. Ya da derin bir suyun içinde atmosfer ışığının zorlukla ulaştığı o dip kısım, masmavi ama tehlikeli. Ve ben orada tek başıma ilahi bir dansa kalkmıştım. "Kardeşin için kötü hiçbir şey düşünmedim." dedim. "Ama eğer bana küçücük bir izin verirsen seni mahvederim." ...Ona sahip olmak. Bedenine, ruhuna ve kalbine. ☬ Sevgi, her şeyi kurtarabilir belki. Rastgele #1 Tarihikurgu #1 Fantastik #1 Edebiyat #1 Gençkurgu #4 Okul #1 GençKızEdebiyatı #1 |Tüm hakları saklıdır| ©2020 | sraylmaz

"Adın? İpek... Anlamı ne yani İngilizcesi falan var mı?" "Silk." "Kumaş türü gibi yani?" * Eğer olmasını dilediğiniz şeyleri kalbinizden isterseniz, bir gün gerçek olabilirler. Dilediğiniz her şey. Not : Hikayenin tüm hakları saklıdır. İzinsiz bir şekilde kopyalanamaz ve ya başka bir yerde yayınlanamaz.

Rüya neşeli, mutlu, hayatı çok seven, zeki, ve bir o kadar güzel genç kız tek derdi alışveriş olan bu kızın düşünmeyeceği tek şey hayatının bir anda alt üst olacağı... Rüzgar karanlık, bilinen soğuk prens, asi ve karanlık bir tarafı olan bir iş adamı daha doğrusu iş adamının oğlu hayatta tek düşünmediği şey aşktı ve bir anda karşına çıkması asla onun suçu değildi...

KARANLIĞIN ORTASINDAYIM AYDINLIĞI GÖREBİLİYORUM AMA GİDEMİYORUM. KARANLIKTA BENİ BAĞLAYAN BİRİ VAR. NE KADAR İSTESEM DE UZAK DURAMIYORUM. KARANLIĞIN DİBİNE ONUNLA GÖMÜLÜYORUM. HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMAKTAN YORULMUŞ BİR HALDEYİM. GÜÇSÜZ BEDENİM HER SEFERİNDE YANLIŞ YOLDA OLDUĞUNU BİLE BİLE O YOLDA İLERLEMEKTEN DAHA DA GÜÇSÜZLEŞİYOR. UÇURUMUN KENARINDAYIM AMA BİR ADIM DAHA ATMAKTAN KORKMUYORUM. VAZGEÇEMİYORUM , BİTİYORUM. MASUMLUĞUMU KAYBETTİM. ARTIK KOSKOCAMAN KARANLIĞIN İÇİNDEKİ KÜÇÜK BİR BEYAZ TANESİ DEİLİM. ARTIK O BÜYÜK VE ZİFİRİ KARANLIĞI TAMAMLAYAN BİR NOKTAYIM. BENİM İÇİN ARTIK SADECE İNTİKAM VAR.

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

Bir hata tüm doğrularımı götürmüştü. Yeni hayatımda doğrular ve masumiyet olmayacaktı. O içimdeki tüm iyilikleri yutacak kadar kötü ve karanlıktı. O artık benim karanlığımdı ve bende onu aydınlatacak ışık yoktu. Ayça Mutlu kendini babasına adamış sıradan bir genç kızdı. Babasını yakalandığı hastalıktan kurtarmak için hayatında asla yapmayacağı bir şey yaptı. Benliğini zengin bir adamın şımarık oğluna sattı. Ekin Toprak hayatını mahfeden bu kızdan intikamını alacaktı. *** Yazar Notu: Bu hikayede kızın zengin babası iflasın eşiğine gelmemiştir. Kızın aşık olduğu adamla evlenmek gibi pembe hayalleri de yoktur. Damat adayımızsa kızı gördüğü gibi melake bir adama dönüşmeyecektir.

22'sinde deli dolu bir genç kız... 24'ünde Mardin'in en tanınmış aşiretinin torunu... Aşkı tatmamış dört gencin başından geçenlere tanık olacağız. Mardin'in tenha sokakları bazen kahkahalarınız ile, bazense kavgalarımızla dolup taşacak. Var mısınız bir hikayeye... 30.04.2018 Genel Kurgu #67 1.05.2018 Genel Kurgu #44

"Şarkı yavaş yavaş devam ederken ,bir anda belime sarılan kollarla irkildim. Kim olduğuna bakmak için arkama döndüğümde,izin vermeyip başımın üstünde çenesini dayadı ve şarkıya eşlik etmeye başladı. "Herşey dünyaya ait, ben ona aitim"... #Aksiyon 3 #lise 1 #wattpadturkey #basket

Uçak Kahire havaalanına indiğinde saat 19.30'u geçiyordu. Üzerimde kan olmuş saks mavisi bir elbise, elimde, içinde telefon bile olmayan bir çantayla, numarasını bile ezbere bilmediğim O adamı görmeye gelmiştim. O'nu nasıl mı bulacaktım? Ben O'nu bulmayacaktım. O'nun beni bulacağını biliyordum. Havaalanının gelen yolcu kapısından işlemlerimi yaptırıp içeri girdim. Etrafa bakındım. Acele edenler, beklemekten yorulmuş sıkıntılı suratlar, anneler, çocuklar, sevgililer... O neredeydi peki? Oradaydı işte! Bana doğru geliyordu. Neden, neden... Bir saat önce ağlamaktan tükendi diye düşündüğüm yaşlar gene dökülüyordu gözümden. Bana doğru attığı her adımda biraz daha nefret ediyordum O'ndan. Artık ayakta duracak takatim kalmamıştı. Başım dönüyordu. Dizlerimin üzerine düştüm. O korkunç siluet koşarak geliyordu. ... Bir yalan ancak bu kadar sürükleyici olabilirdi... 👑 DUALARIMIN PRENSİ 👑 (Pinokyo Prens) ✔️Bütün kurgularım, içindeki ufak hikayeler, sözler, varsa şiirler dahil bana aittir. Alıntı yaptığım durumlarda bunu belirtiyorum. Öncesi de sonrası da çalıntı ihtimaline karşın (her bir değişikliği dahil) çeşitli yollardan korunmaya alınmıştır. Benzer kurgularla karşılaşırsanız lütfen bana bildirin. Tekrar belirtiyorum 2016'dan beri buradayım ve bütün kurgularım özgündür. ✔️ Başlama: 16.03.2016 Final: 04.04. 2017 Kelime sayısı: 143.963

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas