İnsanın yolculuğunda anlatılacak ne kadar anı , ne kadar söz vardır ? Düşündüğümüzde bazen bir hayat kelimelere sığmaz ve onları yerlerine koyamadığımız anlarda kendimizi bulurken ; bazı anlarda da kendimizi yazılmış ve yerlerine konmuş kitapların ardından daha fazlasınında buluyoruz. Gençliğimin aptallığı gözlerimin önünde olsada bazen sadece yaşlanmış gibi hissediyorum. Gerçekten yaşam neye kâdirdir diye bilecek kadar derin bir atlayışa cesaret etmelimiyiz dersek... İnsandan öte olan bu yaşama sadece diye bileceğim tek bir şey var. BAK VE GÖR YOLCU

"Nefesinden.." dedi zor bela. "Nefesinden nefes nefes çekesim geliyor..." Bir damlacık daha ağladım. "Gitme.." dedi kapanan gözleriyle. Ama daha fazla duramazdım. Gözleri kapalıyken tuttuğu elimi havalandırıp dudaklarına yaklaştırdı. "Gitme.." dedi avucumun içine sıcak bir öpücük bırakırken. Burnum sızladı, göz yaşlarım ardı ardına akarken elimi ondan kurtardım. Ve onu orada bırakıp gittim... Avucumun içinden öpmüştü, bunu unutabilir miydim? Ölsem unutmazdım.

Kimsenin bilmemesi gereken sır'ı kaç kişi biliyor? Sır açığa çıkınca ne olur? Dolunay Armina Demirkan doğuştan melez,Dünyanın ikinci melezi.Dolunay doğduğundan beri Işık yetimhanesinde büyür.Ailesi onu bebekken büyü yaparak kokusunu saklar ve bir yetimhaneye bırakır.Dolunayın melez olduğunu bir tek kendisi ve en yakın arkadaşı Afra bilir.Bu Sır nereye kadar gizli kalıcak? Doğduğundan beri vampir yetimhanesinde büyüyen Dolunay Amrina Demirkan ve en yakın arkadaşı Afra Sarman yeni yurtları ve yeni okuluna alışma sürecinde baya zorlanırlar.Vampir okulunun hemen yanında olan kurt okulu ile anlaşabilicekler mi?

İnsan hayatından neden vazgeçer ki? İki farklı insan düşünün ikiside farklı nedenlerden dolayı hayatından vazgeçmiş. Araf; Babasının annesini en yakın aile dostu ile aldattığını kendi gözleriyle öğrenen. 25 yaşında ruhu çocuk olan bir adam. Esila; Geçmişinde ailesi tarafından onlarca kez sırtından vurulmasına rağmen hayata tuttunmaya çalışan 22 yaşında genç bir kadın. Bu güvenmeyi bilmeyen iki insan bir araya gelirse ortaya nasıl bir manzara çıkar? Tam bitti derken şafak vakti kendini ilk ve son olarak aydınlağa bırakabilir mi? Ya güneş tüm gücünü toplayıp bir kez daha belki de sonsuza dek sönmek pahasına da olsa karanlığa tüm güzelliğiyle kalkan olabilir mi? Isıtabilir mi şafak vaktini ? 23.09.2017➡Romantizm içinde #596 29.09.2017➡Romantizm içinde #559 13.02.2018➡Romantizm içinde #475 21.04.2018➡Romantizm içinde #441 10.05.2018➡Wattsy içinde #35 26.08.2018➡Wattsy içinde #8 13.11.2018➡Wattsy içinde #3 15.11.2018➡Romantizm içinde #248 12.12.2018➡Romantizm içinde #185 28.12.2018➡Romantizm içinde #113 22.12.2018➡Wattsy içinde #1 10.01.2019➡Romantizm içinde #102 06.02.2019➡ Aşk içinde #151 13.03.2019➡ Gençkızedebiyatı içinde #6 28.03.2019➡ Romance içinde #6 19.11.2019➡ Aşk içinde#64

"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerdi. Benim güzel bir hayatım vardı. Sevecen bir ailem vardı. Beni çok seven bir nişanlım. Gerçekleştireceğim hayallerim... Sonra bir gün bir kaza geçirdim. İlk başta seslerim, sonra nişanlım, sonra ailem sırayla terk etti. En sonunda kazaya sebep olan kişi ile kaldım. Sonra kalbim "Artık konuşma sırası bende" dediğinde bende sesizce onu dinlemeye başladım.