Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

| Casus kadının iş adamına ihaneti.| Elleri yumruk halinde nefret kusan bakışlarla yüzüme baktı. "Bunu bana nasıl yaptın? Her şey bu kadar mı değersizdi senin için?" deyip o yumruğunu masaya vurdu. Kılım kıpırdamadığı halde onun yüzüne baktım. "Mecburdum," diye soğuk sesle mırıldandım. Yaptıklarım için beni asla ittiham edemezdi. Mecbur kalmasaydım eğer yapmazdım ki. "Bana ihanet etmeye mecbur değildin! Bu kadar kör biri olamazdın!" "Asıl kör olan sendin! Her seferinde seni uyarırken, her şeyi kulak ardı ettin. Sen beni günahlarımla başbaşa bırakırken, ben her gece senin için gözyaşı döktüm. Yaptıklarım için bin pişman olurken, yine de yapmaya devam ettim!" Bedenim tir tir titrerken ellerimle yarattığım eseri parçalara ayırıyordum. Bu işin dönüşü yoktu. O üzerime hırslı adımlarla gelip beni duvara ittiğinde gözlerine korkusuzca baktım. Oysa o, o kadar sinirliydi ki bir an önce buradan gitmek istiyordum. "Sen... Sen benim bu hayattaki en büyük yanlışımsın. Yanlış zamanda hayatıma giren ve hayatımı mahveden kadınsın," deyip hırsla dudaklarıma yapıştığında üzerimdeki ağırlığını itmek istedim. Onun gibi ben de bunları yaşamak istemiyordum fakat yapacak başka bir şeyim yoktu. Hırsla dudaklarımı dudaklarına bastırıp, tenimi talan ederken, göğsünden ittim. En sonunda nefes nefese benden ayrılırken gözlerimin içine bakıp, canını yaktığım gibi canımı yaktı. "Çünkü hayatlarımız mahvolduğunda bile bir öpücük kadar uzağımda olacaksın." • İhanetin en koyu tonu, onun gözleriydi. *Wattpad'de bu isimle yayınlanan ilk kurgudur. Kapak tasarımı- @cheaftrsx 29.02.2020

"Ben sana bir çocuk veremedim Devran. Bu duygudan seni nasıl mahrum edeyim ki ben? Bunun vicdan azabını nasıl ömür boyu omuzlarımda taşıyayım?" Kocasının dudakları usulca kondu boynunun girintisine. "Dilşad.." Gözlerini hüzünle kırpıştırdı genç kadın. "Bu sızı benim ruhuma kazındı artık. Her gün, her bir ağızdan dinleyerek işledi kalbime.-" Derin bir nefes aldı titreyerek. Belindeki kollar daha çok sıkılaşırken devam etti gecenin hüznüne eşlik etmeye. "Evlen Devran. Evlen ki babalık duygusuna hasret kalma ömür boyu." Benim gibi bu sızıya mahkum olma sende.. *** Dilşad ŞAHİNBEY & Devran Oğuz ŞAHİNBEY ?YAYINLAMA TARİHİ: 14.08.2021? ❌Yetişkin İçerik ( Dikkate alarak başlayınız.) - Tanıtım bölümü ile sınırlı kalacaktır. ( diyip de bölüm atan ben..) - Kitap aktif hale geldiğinde yetişkin içerik kapsayan bölümler gelecektir.(+18) Bunu dikkate alarak okumanız rica olunur. -R.E kitapları-SIZI? -

Terk edilmenin acısını yaşayan genç kızın başvurduğu garip yol kendine göstermelik bir sevgili bulup eski sevgilisini kıskandırmaktır. Bunun için okulun popüler çocuklarından biriyle anlaşma yapar ve yeni bir maceraya atılırlar. Girdiği bu engebeli yolda gerçek aşkı bulacak, bulduracaktır. *Wattpad'de yayımlanan Göstermelik Sevgili isimli ilk hikayedir. *Mizah #1 (03.08.2020) *Kısa Hikaye #1 (06.09.2020) *Genç Kurgu #1 (08.09.2020) *Genel Kurgu #1 (14.09.2020) *Genç Kız Edebiyatı #1 (11.10.2020)

"Kötü çocukları sadece salak ve saf kızlar sever," Gözlerimi büyük bir zevkle önümde elleri kolları sandalyeye bağlı üzerindeki gömleğin tüm düğmeleri açılmış ve alnına düşen kıvırcık saçlarının altından gözlerini bana dikmiş ve bir aslanın avını izlemesi gibi tehlikeyle beni izleyen adamda gezdirdim. Bir adamın gözleri nasıl tehlikeyi simgeleyebilirdi? "kötü kızlar, kötü çocukların ulaşılmazı olur," elimi onun yaslandığı sandalyenin üzerine koyup gözlerine baktım. O da büyük bir dikkatle gözlerime bakıyordu, gözleriyle beni tehdit etmeye çalışıyordu. "Kötü ve zeki kızlar, kötü çocukları kendilerine aşık ederler." gülümseyip tek dizimi araladığı bacaklarının arasındaki boşluğa yaslayıp boştaki elimi çenesine yaslayıp baş parmağımı alt dudağının üzerinde gezdirdim. "Dikkat et Vâlâ sakın bana aşık olma..." yüzümü onun yüzüne yaklaştırdım. "Çok üzerim." Tüm kötülükler, bir dönüm noktasıyla başlardı. Ve her şey, bir kızın gözlerini dünyaya açmasıyla başladı. Şüpheli bir yangın ve yangında, alevlerin arasına doğan minicik ama her şeyi darmaduman eden bir bebekti o. Güzel gözlerinin gördüğü ilk şey annesi değil alevlerdi ve aldığı ilk nefeste duyduğu koku annesinin şefkat kokan kokusu değil is ve kül kokusuydu. Hayatı klasik bir maratonda ilerleyen ve karanlık bir havası olan Alis'in hayatı ansızın gelen bir haberle tepetaklak olur. Yeni hayatına adapte olmaya çalışırken de bu kez yolu bambaşka biriyle, Vâlâ'yla kesişir... Alevlerin ve ateşin kızı olan Alis, kötülüğün kraliçesi tacını takar... Alis bu kez bir tavşanın peşinden harikalar diyarına değil, Alis bu kez gizemli bir adamın peşinden kötüler diyarında buluyordu kendini ve bu kez kötü kraliçeyi tahtından etmiyordu, kötü kraliçenin tahtına oturan o oluyordu. İntikam, ihanet, ihtiras ve aşk... Hepsi bir arada

Romantik dizilerdeki o meşhur sahneleri hatırlıyorsun değil mi? • Tesadüfen çarpışıp yere düşen evraklar, • İstanbul trafiğinde anında taksi bulmak, • Her tartışmanın tam ortasında beliren romantik bir yakınlaşma... İşte Leman ve Sinan tam da bu klişelerin içine hapsolmuş durumda! Ama işin aslı şu ki... onlar bu sahnelerin içinde olmayı hiç istemiyor. Çünkü bu işin perde arkasında gizemli, görünmez bir güç var: onları sürekli "klişe tuzaklarına" düşürüyor. Absürt komediyle harmanlanmış fantastik olaylar, mahalle kahvesinden taşan dedikodular, gizemli listeler ve beklenmedik sürprizlerle dolu bir macera... Okurken hem kahkahalara boğulacaksınız hem de "Bu sahneye düşsem ben ne yapardım acaba?" diye kendi kendinize soracaksınız. 🎭 Klişe Kurbanı, aşkı ti'ye alan, fantastik dokunuşlarla süslenmiş ve her sayfasında sizi şaşırtmaya kararlı bir hikâye. Hazır olun, çünkü bu kitapta sıradan diye bir şey yok. Her sahne bir klişe, her klişe ise yepyeni bir macera! ✨ Okumaya başladığınızda, siz de kendinizi bu oyunun bir parçası gibi hissedeceksiniz... belki de sıradaki klişe sizin hayatınızda gerçekleşecek! . . (Absürt komedi olacaktır) 12.07.22

Giray: Sen demiştin bir keresinde Giray: Hayali arkadaşın olmam için senin zihninde yaşamam lazım Giray: Sana özel olmam lazım Giray: Zihninde neler dönüyor bilmiyorum Giray: Oraya ait miyim bilmiyorum Giray: Ama bildiğim bir şey var Giray: Ben sana özelim

"Küçük bir kız çocuğu gibi bana kafa tutuyorsun.. Ama bedeninin bana verdiği tepkileri görmekten deli gibi kaçıyorsun.. Söylesene Lillian, beni kışkırtmaya çalışıyor olmaktan hiç korkmuyor musun?" "Ben küçük bir kız çocuğu değilim!" dedim dişlerimin arasından hızla söylenerek. "Ayrıca bedenimin verdiğini düşündüğün tepkileri üzerine alınmasan iyi edersin. Ben sadece insanlara açık bir yerde birinin böyle bir durumda bizi görecek olmasından endişeliyim o kadar. Ve sorduğun soruya gelecek olursam da HAYIR! senden korkmuyorum!" Dudaklarına çarpan nefesim ile gözlerimi diktiğim bakışlarına büyük bir cesaret patlaması ile karşılık verdim. Francesco ise aldığı cevap karşısında biraz bocalasa da kendisini çabuk toparlamış ve bakışlarını gözlerimden çekerek başını boyun boşluğuma doğru indirmişti. Sağ omuzuma eğdiği başı ile dudaklarını varla yok arası bir dokunuş ile hassas etime değdirdi. Tenime değmesiyle birlikte ateşe değiyormuşcasına yanan bedenim kasılmaya başladı. Kapadığım göz kapaklarım ile gelecek olan hamleyi beklerken dudaklarını hafifçe boynuma sürttüğünü hissettim. "Haklısın" dedi kaynama noktasına gelen yakıcı nefesi ile hassas etimi yalarken. "Sen küçük bir kız çocuğu değilsin.. Haksızlık ettim, affet beni" küçük bir dokunuş tekrar boyun boşluğumda can bulduğunda nefesini bu kez kulağımın hemen altında hissettim. "Sen.. Küçük bir kız çocuğunun masumluğunu bile taşıyacak kadar tehlikeli bir kadınsın. Öyle ki hakimiyetimin altına aldığımı zannettiğim beden seninki olması gerekirken, hareket etmeni bile ellerim yardımıyla kısıtlıyorken, aslında bana hükmeden sadece sensin.." ıslak bir öpücük tenimi yalayıp geçerken dokunuşunun verdiği sızı ile kasıklarımda çoğalmaya başlayan bir alev topunun varlığını hissediyordum. "Benim masum ama tehlikeli kadınım.." 🍷🍷🍷

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."