" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

Koguryo krallığının kuruluşundan yıkılışına kadar en ayrıntılı tek kitap. Koguryo krallığının yıkılışı? Koguryo krallığının kuruluşu? Jumong?✔ Gwanggaeto?✔ Yang Manchun?✔ Yeon Gaesomun?✔ Salsu Muharabesi?✔ Muhyul?✔ Koguryo neden yıkıldı?✔ Kore tarihi✔ Euilji Mundeok hayatı✔ 85 Bölüm✔✅ Koguryo krallığına ait tüm bilgiler kitapta vardır. Tüm koguryo kral isimlerinin hayatları yazılmıştır. iki yıllık eski bir kitaptır. Aklınıza gelecek her soru bulunuyor.

I think just read the title... Some words from book... Everyone not smiles when they are dying... We are nothingness. Our head is a void. And without anything around us, we are nothing. We become what we perceive. Waiting for someone else to make you happy is the best way to be sad. 다른 사람이 너를 행복하게 해주기를 기다리는 것은 슬퍼지기위한 최선의 방법. Supported by Turkish ✔Korean✔ Spanish✔ Hindi✔ Japanese✔ Chinese✔ English✔ According to the situation urdu✔ Can you read the book? Belongs me %90. All rights reserved Bu kitapta İngilizce ispanyolca rusça korece hintçe bazı yerler (italyanca almanca )kesinlikle çeviri hatası yoktur.

Siyah gözlerin içine kazınmış hikayemi bir kez daha okudum. Karanlığın ilmek ilmek, özenle işlendiği gözler gözlerimle kavruluyor, ruhlarımızla harmanlanıyordu. Sesimin titrediğini hissettiğim anda nefesimi düzene sokmaya çalıştım ve devam ettim. "Beni öldüreceksin." Siyah gözlere kelime kelime işlediğim sözler kıvrımlı dudaklarını harekete geçirdi. "Seni öldüreceğim." Ve gözlerinden akan siyah mürekkep kuyudaki küçük kızın ruhunu damla damla kirletmeye devam etti.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Ama alışmam bu halimden memnun olduğum anlamına gelmiyor. Vücudumdan nefret ediyorum. Ben bile kendimi sevmezken başkası nasıl beni sevebilir ki ? Ama bazen hiç bir şey düşündüğün gibi olmaz. Mucize diye bi şey var sonuçta. *Okumakta olduğunuz ya da okuyup "Bu ne lan?" diyiceğiniz bu hikaye tamamen ve maalesef gerçektir.