Senelerce aşık olduğum kişi şimdi üvey abim mi olacaktı? İmkansızdı bizimkisi. Defalarca imkansız olduğumuzu söylerdii.

artık biz yoktu o ve ben vardı sadece , ikimizde böyle nefret doluyken bu aşk yeniden alevlenirmi? gelin birlikte görelim.

bir erkek lisesinde sadece 4 kız olsaydınız ve bu okulun tüm erkekleri yakışıklı olsaydı ve biride siz olsaydınız naapardınız... babam sinirle müdürün odasından çıktı off anlamıştımyaa bi okul çıkmayacağını, naapçaktım ıımm acaba camdanmı atlasam.annemin gazabından saten anca kurtulurdum, terlik gelcek yine yaa off babam sinirle yanıma gelip -azra tebrik ediyorum en en güzel okul çıkmış. -baba ,baba ,baba tebriğe gerek yok ben sizin sayenizde va- varım diyecekken babam sözümü kesti -kızım sen benle dalgamı geçiyorsun? ayy tabikide geçmiyorum niye şimdi böyle demiştiki... -yeni okulun Tebrikler ERKEK LİSESİ neeehh yanlış duymuşumdur inşallah bu gerçek olamaz.

bizim dünyamız ikiye ayrılmıştı, insanlar ve vampirler, ahh sakın beni melez falan sanmayın ben normal insan olan genç bir kızım, yani öyleydim takii zorla bir zorba tarafından ıssırılıp vampire dönüşene dek , vede lanet olsun ki ben VAMPİRLERDEN NEFRET ederim, ilk başlarda vampir olmam sorun çıkarmasada sonradano kana susamışlık, o insanların can alıcı kokusu burnuma gelene dek işte galiba benim kaderim o an çizilmişti....tek çare vampir okuluydu. -kesit- " durr sen napiyorsun" dememle o kanlı dişleriyle bana bakıp "çabuk git burdan ufaklık yoksa fena olur" ahh bu kendini ne sanıyordu işte lanet katil zanlısı vampirler hızla yanlarına koşup tam vampir onu ıssıracakken önüne geçtim, zaten koyu olan gözleri imkanı varmışcasına dahada koyulaşırken. "bu senin için hiç iyi olmaz seni sürtük çekil şimdi" dedi ne what dedin gülüm bakışı atarken beni hızla geri itti acıdan yerde inlerken. " lanet olası vampirler" diye Haykırdım orda olan vampirler bana bu kız bu cesareri nerden almış der gibi bakarken, o daha yeni bir kızın kanını emen yakusuklu yanıma gelip sinirle beni duvara itti, ve yüzüme o soğuk nefesini üfleyip kulağıma "demek lanet vampirler haa" diyip sinir bozucu bir şekilde gülerken "artik sende bir vampirsin seni sürtük" diyip beni ıssırdı....

Serinin ilk kitabıdır. 16.08.2018 - Mizah'ta 1. - Kitap düzenleniyor. Defne, hayatının yeni yılda da aynı mükemmel sıkıcılıkla ilerleyeceğini düşünüyordu. Ama bilebilir miydi bir gizli numara tarafından aranacağını? Kim olduğunu bilmiyordu, ama bulmaya yemin etmişti. Belki de bulur, kim bilir? Başlanma tarihi: 27 Ocak 2018 Book Cover Credit: rurogrime

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Hayatı sırandandı. Ta ki yan eve birileri taşınana kadar...

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?