yarış başlasın ;D

Benim varoluşum, senin hayatına büyük bir iz... --- "Çok güzel olmuşsun." dedi ve kocaman gülümsedim. "Ancak bebeğim bunu giyemezsin, bu çok açık." Ve gülüşüm aynı hızla soldu. Beklediğim bir şeydi ama ne bileyim işte. "Aşkım lütfen." dedim cilveli bir tonla. Bakışları kararırken ona doğru adım atmaya başladım. Her bir adımımda gözleri bacaklarımda ve göğüslerimde mekik okuyordu. En son dibine kadar geldiğimde şımarık bir tonda konuşmaya başladım. "Bir seferlik giyineyim bari." Gözleri itiraz edercesine kısıldığında konuşmasına izin vermedim ve devam ettim. "Hem bana kimse senin yanında bakamaz ki," Ellerimi omuzlarında gezdirdim ve o da o sırada ellerini ince belime sarıp sertçe kendine çekti. "Sen gözlerini oyarsın." "Hımm." dedi boğuk sesiyle ve elleriyle belimi okşadı. Bakışları sadece ve sadece dudaklarımdaydı. "Öyle diyorsan, öyledir." "Öyle tabi." dedim kısık bir sesle ve tam amacıma ulaşıp geri çekilecekken sertçe çevirip dudaklarıma yapıştı. Gülümsediğimde o da gülümsedi ve fısıldadı. "Kaçabileceğini mi sandın hemen?" Cevap vermeme fırsat vermeden alt dudağımı dudaklarının arasına sıkıştırdı ve büyük bir açlıkla öpmeye başladı. Karşılık veremeyeceğim kadar hızlıydı. Bedenimi geri geri yürütürken hala öpmeye devam ediyordu. Canımı acıtacak bir sertlikle öpüyordu. Ayaklarım yatağa değdiğinde geri çekildi elinin birini eteğimin yırtmacında gezdirdi...

*TAMAMLANDI* Tekrardan kıpırdanıp kaçmaya çalıştığımda, arkamdan sarıldı ve iyice kendine bastırdı. Dirseğimi sarhoş adamın karın boşluğuna tüm gücümle geçirdiğimde pek bir etki etmemişti. Birden belimdeki kollar geriye doğru çekildi ve büyük bir patırtıyla beraber kocaman bir feryat geldi. Yavaşça arkama döndüğümde, adam yere yüz üstü yatmış ve sırtında ise kocaman parlayan bir bıçak saplıydı. Ortamda işitilen başka bir nefes sesi duymamla başımı yavaşça çevirdim. Bir gün içerisinde daha ne yaşayabilirdi bir insan? Yapılı, kumral bir genç vardı. Saçları dağınık bir şekilde rüzgârda sallanırken, keskin bakışları bedenimi esir almıştı. Üzerindeki gri tişört ve siyah deri ceketin ona kattığı havadan bahsetmeme gerek bile yoktu sanırım. Adama tüm gücüyle tekmeyi geçirdiğinde, geriye doğru bir adım attım. "Benim olana dokunan, pardon taciz eden bir şerefsiz, ha?" Bu, oydu. Anonim. Adama sessiz bir şekilde tıslayıp, yüzüne tekrardan bir tekme geçirmişti. Adamdan ise hiçbir ses çıkmıyordu. Bayılmıştı sanırım. Bakışlarını adamdan çekip tekrardan bana çevirdiğinde, ifadesiz bir şekilde bana bakmaya başladı. İşte şimdi, gerçek anlamda korkmaya başlamıştım. "Anonim?" --- Ve zaman geçirdi kılıcı iki yabancının arasına. Bölündü tüm insani değerler, bitti tüm saygı. Ortaya çıkan sonuç ise; Nedensiz mütemadi iki düşman... --- DİKKAT! İlk bölümler oldukça kısa,texting ve mizah tarzı yazılmıştır fakat ilerleyen bölümler daha uzundur ve genç kurgu tarzıdır. O yüzden ilk birkaç bölümü okuyup, kaçmayın :D

Anonim: slm. S: kimsin? Anonim:Anonim S: Harbi mi? görmüyoruz biz sanki ekranı. Anonim:Bilmem sorduğuna göre görmemeişsindir diye düşündüm. S: Mümkünse sen bir daha düşünme. Anonim:Benim yerime düşüneceksen neden olmasına? S: Bana kim olduğunu söylemezsen seni engellerim. Anonim: Ben gelecekteki kocanım yani beni engellemen bir şeyi değiştirmez güzelim. S: GÜZELİM? Anonim:Güzelim=sen S:Boş işler müdürü. Bir anonimimiz eksikti. Anonim engellendi.

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...