''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

Geceler gündüzlere tutsak ,gündüzler gecelere haramdı. Her baharın bir sonu , her kışında açılmış bir yarası vardı. Aşk neydi?aşk, aşık olmak mıydı?Onun için aşk sevmek ,sevilmek hissetmekti. Bu sadece karşılıklı aşk değildi. Aşk kırılan bir kalbi onarmak, yanlış sarılan yarayı düzeltmekti. Bu dünya o kadar zalim ki insanların gözü kör olmuş. Aşık olmanın , sevmenin adının ne olduğunu bile bilmiyorlar. Bir papatyaya, denize , göğe,yıldızlara,aya bile aşık olur insan. Ama birgün gelir paslanmaya yüz tutmuş bir demir parçası olan hayat bir anda kararı verir. Hayat işte o gün zindan eder denizin ve papatyanın kokusunu,en küçük bir şeyde umut bulduğun hayatın kararı verir. Artık mahkum olursun bir töre hapishanesine,bütün duygularını alır götürürler.Bir bavul parçası gibi acılarını sürükleye sürükleye çekerler dünyanın bir ucuna. İşte Azat'ın karanlık bakan gözlerinde Azra'yı görmesiyle Azra'nın hayatı mahvolur... Acılı bir aşk hikayesi...