Hayat onun için sadece bir oyundu. Sonunu bilmediği bir hayata sürüklendi. Bir labirintin içinde cıkışı bulmak için cabalıyordu. Kendi karanlığında boğuluyordu aslında. Her alıdığı nefes onu ölüme bir adım daha yaklaşdırıyordu. Sonunda keşke ölüm olsaydı diye gecirdi içinden. Ama yaşamak onun için dahada ağır bir ceza...
"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.
Aşk bu kadar saf olabilir miydi gerçekten? Peki ya yolları kesişen iki genç bu dünyaya karşı el ele mücadele edebilir miydi? Yağmur ruhu çocuk kalmış, 21 yaşındaki sakar bir şirineydi sadece... Kıvanç ise ukalalığının altına sevecenlik gizlenmiş 24 yaşındaki bir çimen gözdü yalnızca... Kader ise bu ikisini bir araya g...