Boğazıma düğümleniyordu yaşadığım bütün acıların izi... Sanki gittiğim her yerde acılar beni takip ediyordu usulca. Bu benim hikayem acınası değil yaşanası. Hiç saymıyorum aldığım nefesleri... Hani derler ya onsuz ben ölüyorum diye. Zamanla eriyorum, yok oluyorum kum saati misali..