"korkma bişey yapmam sana" "böyle olmasını ben istemedim hicran benden sana koca olmaz ama elimden de bişey gelmez benim bir hayatım var bu hayatta sana yer yok" "bilirim ağam benim senden bir beklentim yok beş sene öncede yoktu şuanda yok merak etmeyesin hayatına girmeye kendimi sana zorla kabul ettirmeye gelmedim erva abla istediği için geldim bundan önce olduğu gibi hayatına gölgem daha düşmez" Hikaye argo küfür şiddet cinsell barındırıyor...

Abisinin kaçırdığı kız yüzünden evlenmek zorunda kalan Arîn Karahan. Kız kardeşine son kez abilik yapan Adar Koçbar. Sadece fark edilmek istiyordu, mutlu bir aile kurup okumak, hayallerini gerçekleştirmek istiyordu. Ama verilen hüküm bunu engel oldu. Aşka tövbeliyken evlendiği kadından ve bu hale gelmesine neden olan herkesten nefret etti. Ama durmuş kalbinin karısı ile attığını kabul edemedi. Biri Mardin'in duygusuz ağası diğeri Mardin'in suyu kadar berrak ve dalgalı kızı. Ve onların hayatına karanlıktan aydınlığa sürükleyen bir karar. Kan davasının bitmesi onların kendi destanını yazmıştı. 🦋 DÜÇAR OLMUŞ DİLLERİN ANAHTARLARINI BULDUKLARI BİR SEVDA MASALI...

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Ama inan bana düştüğüm o şevhetin tadı, sizin kutsal kitaplarınızda tarif edilen ateşin içerisinde binlerce kez yanmaya değer. Yanmaya değer... Her ateşte her dinde yer edinmiş cehennemin ateşinde yanmaya değersin sen." (alıntı) * Resmi nikah yapılmıştı ve sanki bir tek bu gerekliymiş gibi bizi yalnız bırakarak evden ayrılmışlardı. Ben koltuğun başında ayakta dururken o karşı koltukta oturur vaziyetteydi. Gözleri üzerimde gezinirken rahatsızca yerimden kıpırdadım ve odaya doğru adımladım. Peşimden gelen ayak seslerini işitiyordum lakin bu daha fazla hızlanmama neden oluyordu. Benim durmayacağımı anladığında kolumdan tutarak beni durdurdu. Kolumu bırakması için anında durdum ve kolumu kurtardım. Dini nikahımız yoktu ve biz ikimiz aynı evde, yalnız başımızaydık. Allah'ım sen yardım et, sen beni bağışla. Elini başıma doğru uzatarak baş örtünme dokundu. Tüm tüylerim sinirle kabardı ve sesimi yükselterek konuştum. "Bana sakın dokunma, yaklaşma bile." Alayla konuşması gözlerimin bir ateş gibi patlamasına neden oldu. "Evlenince başındaki örtüyü çıkarmakta bir sıkıntı yok diye biliyorum." Dini nikahımız olmadığı için böyle davrandığımı biliyordu. Hoş, olsa bile bana dokunmasına müsaade etmezdim ama aynı evin içinde nikahsız bir şekilde durmak canımı yakıyordu. "Allah katında biz evli değiliz." diye kısa bir açıklamada bulundum. "Dini nikah." dedi ve uzun bir süre soluklandı. Nefesinin yüzüme çarpması içimde farklı duyguların uyanmasına neden oluyordu ve ben Allahtan yüzlerce defa bu duygular için af diliyordum. "Eğer gerçek anlamda benim karım olmaya hazırsan hemen şimdi dini nikahımızı kıyarız Elvin."

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

Kahraman Soyhanlı & Naz Vural Baharın tatlı esintisi yüzünü okşuyor altın sarısı saçlarını ahenkle dalgalandırıyordu. Masada konuşulan konulara kulak asmazken deniz gözleri karşısındaki adamdaydı. Kahraman Soyhanlı da... Her zerresini inceleyen kadın, adamın kusursuzluğu ile büyülendi. Yanındaki arkadaşlarına bir şeyler anlatıyor gülümsüyordu. Onu tanığından beri en sevdiği şeydi gülüşü... O gülünce, istemsiz kıvrılan dudaklarına hakim olamadı Naz. Uzun kirpiklerinin çevrelediği gözlerine hapsetti adamı. Keyfine keyif katan şey restaurantta çalan şarkıydı ; Nazende sevdiğim. Gözlerini kapayan genç kadın şarkının sözleriyle mest olurken duyduğu öksürük sesi ile refleksle açtı harelerini. " Dans eder miyiz ?" Kaşları şaşkınlıkla havaya kalkarken tüm bakışların üzerinde olduğunu fark ederken utançla tebessüm sundu Kahraman'a. " Ederiz." Sesi fısıltıdan farksız çıkmış terleyen avuçlarını elbisesine silmişti. Adamın uzattığı eli tutup ayağa kalktı. Tam ortaya beraber yürürken aynı anda duraksadılar. Elleri hala birdi. Boşta kalan elini Naz'ın ince beline atan Kahraman omzuna düşen küçük elle yandan gülümsedi. Birbirleriyle uyum içerisinde dans eden Naz ile Kahraman nefeslerini tuttuklarının farkında değillerdi. Aralarında yok denecek kadar az bir mesafe vardı ve bu kalp ritimlerini değiştiriyordu. Şarkının her sözünde Naz'ı arayan genç adam, kadının yüzünün her zerresine baktı uzunca. Ardından sağ elinin baş parmağıyla altın sarısı saçını köşeye itti. Ciğerlerine kokusu dolarken hafifçe eğildi Kahraman Soyhanlı. Sevdiği kadının kulaklarına bir ömür unutamayacağı sözleri fısıldadı. " Nazende sevdiğim yadıma düştün..." Kapak : baharaladag_ aiittir.

Neşe Mahallesi Çetin Yiğit & Elif Kaya (Mahalle Serisi ) Kapak tasarımı: @sehrialem

"Aşk mı? Ölüm mü?" dedi gözlerimin içerisine derin derin bakarken. Elimdeki silah tam kalbine doğru bakıyordu. Gözlerim yavaş yavaş dolarken hırsla alıp verdiğim soluğun sesini duyabiliyordum. "Tabi ki de ölüm, senin gibi bir adam için asla aşkı seçmem! Zira seçtiğimde ne olduğunu da gördüm." İşaret parmağım tetiğe bastırmak için beni zorlarken karşımda gözlerimin içerisine gayet rahat ve bir o kadar da sakin bakan adamı öfke ile izliyordum. "O halde öldür beni, çünkü yüreğimin acısını dindiremem." Kaşlarımı alayla kaldırıp indirdim. "Yüreğinin sızısı mı? Ne sızısından bahsediyorsun sen Kuzgun! Benimle oynadın, gerçekten sevdiğine inandırdın! Bunların hepsi o kadına ulaşmak içindi ve ulaştıktan sonra beni bir çöp gibi kenara fırlatıp attın! Sen düzenbazsın! Yalanın beden almış halisin!" "Evet seni o kadın için kullandım ve amacıma ulaştım. Planım tıkır tıkır işledi ama hesapta sana aşık olacağım yoktu. Sen yoksan bende bu dünyada varolmak istemiyorum." "Senin varoluş sancınla ilgilenmiyorum. Hatta..." Diyerek elimdeki silahı indirdim. "Seni öldürmeyeceğim, bu zamana kadar öldürdüğüm adamlardan bile daha ucuzsun. Senin gibi düzenbaz birinin kanı elime bulaşsın istemiyorum." Son sözlerimin ardından hala rahat görünen bakışlarına son kez bakıp arkamı döndüm. Bakış açıma giren manzarayla avı bir tebessüm yerleştirdim yüzüme. Adamları o beni oyalarken onu öldürmemi engelleyecekti. Yenidrn Kuzgun'a dönüp dolu gözlerle acıyarak baktım. "İşte sen busun Kuzgun Ateş, bu..." Başlangıç tarihi; 31.08.2021

"Benim hayatımda zamanla herşey değişir.. Ama senin ki değişmez sanmıştım, yanılmışım. Elimde değil yemin ederim, üç yıl boyunca kimseye bakmadım, ama ona baktım.. Sadece sana bakacağına söz verdiğim gözlerim Zeynep'e baktı.. Çok güzel çok fazla güzel.. Sana dokunmaya, bakmaya kıyamıyordum, ona sürekli dokunmak, bakmak istiyorum.. Sarı saçlarına dokunayım, ela gözlerine bakayım istiyorum.. ilk defa böyle oluyorum.. bembeyaz tenini sadece ben göreyim.. kokusunu sadece ben soluyayım istiyorum.. Normal değil belki biliyorum, ama böyle.. O kadar beyaz ki.. Hayatım da ilk defa böyle bi ten gördüm.. Kusursuz tenine yakışan benleri var mesela.. Sırtındakileri çok seviyorum özellikle, sapsarı saçlarıyla öyle güzel bi uyumları varki.. Çok zayıf sonra... İncecik beli, kemikli yüzü, kiraz gibi dudakları var, hem rengi hem şekli.. Uzun baya, benden kısa tabi ama uzun.. Çok güzel Ålå.. Çok seviyorum.. Özür dilerim.." "Bekle dedin! Demeseydin.. sen bana gelecek vaat ettin! Etmeseydin.." On yedinci yaşıma girdiğim gecenin aldanmışlığıydı.. sadece üç senemin değil onun için heba ettiğim yıllarımın isyanıydı bu.. Merhaba.. Yayınladığım ilk hikayem ile karşınızdayım.. Ben severek, zaman zaman ağlayarak yazdım.. Umarım sizinde okurken yüzünüzde ki bazen acı, bazen tatlı bir tebessüm olur.. " SUDADE : Bir şeyin ya da aşık olunan bir kimsenin yokluğunda hissedilen derin özlemi ifade ediyor.. Kelime, ağırlıklı olarak özlenen şeye ya da kimseye hiçbir zaman kavuşulamayacağı duygusunu içinde barındırır.."

Ben Leyla. Hüzün kokan Leyla. Hiçkimse Leyla.