opowiadanie o dwójce ludzi, którym się wydaje, że się nienawidzą. © hazashton

bo czasem życie daje nam niezłego kopa, zostajemy sami, rozmyślamy o tym, co zrobiliśmy źle i topimy smutki i żale w hektolitrach alkoholu.

List. Jeden list może sprawić że twoje życie się zmieni. Że zaczniesz patrzeć na wszytko inaczej, zaczniesz doceniać chwile. List niby skrawek papieru pokryty literkami. Niby nic nie znaczący ale może zmienić wszytko.

Sandra ma 19 lat. Prowadzi spokojne, monotonne życie. W jednej chwili traci przyjaciółkę i ojca. Do tego staje się ofiarą pewnego chłopaka. Jak poradzi sobie z problemami? Do czego doprowadzą kłamstwa najbliższych i przyjaciół?

Luke i Jai Brooks są bliźniakami. Mieszkają ze swoimi przyjaciółmi i bratem. Ich sąsiadką jest Alexa Kroger. Dziewczyna przyjaźni się z całą piątką chłopaków. Najbardziej zżyta jest jednak z Luke'm. Podczas jednego zdarzenia zmienia się wszystko. Dziewczyna przestaje być otwarta na świat. Całe dnie spędza w swoim domu wśród książek i szkiców. Nie potrafi żyć już tak jak dawniej. Luke stara się to zmienić za wszelką cenę co nie podoba się jego bliźniakowi. Pewnego dnia Jai wyznaje Luke'owi coś co zamieni ich braterską miłość w wojnę. Nigdy nie spodziewaliby się, że ich wzajemna miłość i przyjaźń tak skończy. Zawsze myśleli, że będą przyjaciółmi i wzorowym rodzeństwem aż do śmierci. Jak to możliwe, że jedno zdarzenie tak poróżni chłopaków.? Przecież są tacy sami... a może jednak nie.? Może to co łączyło ich przez tak wiele lat było przykrywką dla oryginalnych uczuć.? Dotychczas nie sądzili, że mogłoby być inaczej, że mogliby żyć inaczej niż przyjaciele, ale wszystko jest możliwe. Prawda.? ___________ Tak więc... piszę kolejną książkę i zapraszam do czytania oraz komentowania. Jest to dla mnie szalenie istotne ponieważ jeśli nie otrzymuję żadnych wiadomości na temat książki i tego czy podoba się Wam nie mam pojęcia czy pisać dalej. Zachęcam więc do komentowania i czytania. Pozdrawiam. ~HAIA

-Nie! Po prostu odejdź!- krzyknęłam najgłośniej jak umiałam. Łzy spływały mi po policzkach. W końcu przestałam je już ścierać. Luke postawił kilka kroków w przód. - Valerie... proszę... Pokręciłam szybko głową. Muszę stąd uciec. Muszę uciec od niego. - Nie.- głos mi się załamał - Proszę. Nie mogę mu tego wybaczyć. Nie potrafię, nie chcę, nie umiem. Po prostu nie jestem w stanie tego zrobić. Ostatnia łza popłynęła po mojej skórze. ***** Read. Comment. Vote.