Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

"Ya benden uzak durursun, ya benim olursun." dedi genç adam alacağı cevabın korkusunu gizlemeye çalışırken. Yana yatırdığı başını dikleştirip cevap verdi genç kız. "O değil de, lahmacun mu yesek ?" & - Hocam bir şey sorabilir miyim ? Ah (!) Gene başlıyorduk işte. - Hayır evladım soramazsın. "İşte anahtar kelime; soramazsın." Tuğra art arda sıralamaya başladı sorularını. - Hocam Taş devrinde bütün kızlar taş mıydı - Hocam soğuk savaşlar mikrodalgada ısıtılır mı - Hocam tarihi eserler çok eserse üşütür müyüz - Hocam büyük İskender bir buçuk muydu Tarih hocası bezdiğini belli edercesine oturup, kafasını sıraya koyunca Tuğra son bir vuruş ekledi; - Yılandan korkmayacaksın, yılmayandan korkacaksın. Tıss Ah Tuğra işte. Atsan atılmaz, satsan satılmaz (!)

...Aslında her şeyi başlatan küçücük bir işaretti. Sonra ise kader her şeye rağmen kendi mucizesini çizmişti... Onların hikayesi, Sare'nin Çınar'a ait bir bilekliği bulmasıyla başladı. Ani bir cesaretle atmaya başladığı mesajların ardından, kaderin bir cilvesi gibi onları bir araya getiren planlarla ise iş çığırından çıktı. Tesadüfler silsilesi peşlerini bırakmazken hayatın içindeki sürprizler ise planda olmayan bir sonu onlara sundu. Ama günün sonunda olması gereken oldu. "Son sayfası yırtılmış bir romanın kahramanlarıydık biz. Bir dolma kalemin mürekkebi dökülmüştü geleceğimize, bitememiştik. Oysa... Küçücük bir mucizeyle başlamıştı bizim hikâyemiz. " Lise #2 (14/08/2020) Liseaşkı #3 (20/04/2020) Kısahikaye #2 (15/05/2020) Mesaj #1 (15/05/2020) Merak #1 (13/06/2020) Bileklik #1 (15/11/2020) Anonim #1 (04/09/2020) Bilinmeyennumara #1 (17/12/2020)

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Hayattaki tek aşkı Nutella olan bir kıza bir gün özel bir numaradan mesaj gelse ne olur ? Beraber öğrenelim. ? Nutella tadında bir hikayeye hazır mısınız? Başliyoooruuuzzzzzz... Kurgu tamamen bana aittir. Tüm hakları saklıdır.