❝ yanılıyorsun çünkü bende öylesine çaresi olmayan bir yere sahipsin ki, gerçekten de sırra kadem basmış olsaydın bu boşluğu doldurmam imkansız olurdu. ❞ | one-shot | [ dazai osamu × nakajima atsushi ]

bulutlar ve yaldızlar yok olduğunda, deku çok uzaktaydı. [ " hakkında nefret ettiğim 10 şey " ] [ bakugou katsuki × midoriya izuku ]

❝hitoshi'nin visterya salkımlarıyla aynı renkte saçları vardı, denki'nin ise özgürlüğünün ona getirdiği yalnızlığı.❞ 27.03.2020 31.03.2020 +23.09.2020/1

Nakajima Atsushi'nin en sevdiği mevsim ilkbahardı. [ akutagawa ryuunosuke × nakajima atsushi ]

"Ay ışığı pencereden süzüp kızın suratına vururken sevdiği adamın gölgesi onun yüzünü karanlıkta bıraktı."

dünya omuzlarındayken ve sen dizlerinin üstüne düşerken bilirsin ki, aşk seni özgür kılacak. | five-shot | [ bakugou katsuki × kirishima eijirou ]

beyaz bir kedi midoriya izuku'ya mavi menekşe yaprakları getirdi. [ flechazo; ilk görüşte aşk ] [ todoroki shouto × midoriya izuku ]

"ne için yaşıyorduk, değil mi? neden buradaydık? ışığın bile yetişemediği bu dipsiz kuyuda ne yapıyorduk ki? birbirimizi mi öldürmeliydik? kendi canımızı mı almalıydık? ne yapıyorduk biz burada? sorgularken delirdik. geceler bizim tarafımızda değildi, gündüz ise sadece uyuşturucu. gecenin bizi tutsak ettiği bu karanlıkta, düşüncelerimiz beyaz bir ışık gibi parladı ve onları daha iyi gördük. biz ne için vardık? sorgulamamalı ve tanrı'nın dediğine uymalıydık. belki de o zaman işler daha iyi olurdu. ama yapmadık... yapamadık işte. elimize aldığımız silahlar bizi çocuklaştırdı ve onları oyuncak yaptık. gökyüzü ağladı ama biz bundan zevk aldık. gökyüzünü delirttik ama yaptığımız tek şey buna hayran olmaktı. gökyüzünün melek ruhu da artık bir şeytandı, kırmızıydı ve cennetten değildi. onu süsleyen güller değil lavlardı ve bizler, kendimizi asla sorumlu tutmadık. her gün, ama her gün yaptığımız şeylere devam ettik. aptaldık. aşkı hafife aldık, saygılı olmayı beceremedik ve her defasında olduğu gibi yanıldık. her olaya dıştan baktık, gördüğümüz tek şey siyahtı ama bilmiyorduk siyahın içindeki renkleri... sevdiğim adam sizler yüzünden öldü ama siz farkına bile varamadınız! o insanlara hayrandı, âşıktı; sizleri değiştirmek istedi; sizde bu potansiyeli gördü ama asla sizlere ulaşamadı! çıkmaz sokak gibiydiniz ve o, size baktıkça gördüğü tek şey siyah duvarlardı. o sizin içinizdeki en ufak yıldızı bile gördü, sizleri kurtarmak için kendini günden güne yıprattı ama sizler... sizler farkında bile olmadınız." [ 9719. ]

Korkunç, o lanet anı hatıralarıma kazındı, aklımdan çıkmıyor. Yanan et kokusu, alev alev yanan saçlar, cübbeler... Ayakları yavaş yavaş yanarken duydukları korku ve parmak uçlarından baslayan berbat acı. Seyreden erkeklerin yuhalamaları, onu izleyen kadın ve çocukların donuk ifadeleri, çığlıklarının kasabanın her bir köşesinde yankılanışı. Hiçbir yanlış yapmadığı hâlde bu acı dolu ölüşe zorlanan sevdiğimi bağışla. 26.07.19

❝Her ne olduysa ikisi birbirlerini bulmuşlardı ve bunun sebebini tesadüf veya kadere bağlamak kimilerince fazlasıyla tuhaf ve uçuk bir hareket olsa da bazen hayatımızdaki beklenmedik bilinmezlikleri bunlara bağlamak, varolmanın hafifliğini yaşama şansı tanırdı bize -basit, sessiz ve rahat bir kaçış.❞ // 29.06.19 @croirein için, yaşamım boyunca bana yetecek kadar kiribaku dozu verdiği gerçeğini daha fazla göz ardı etmeyi reddederek minnetimi göstermeye karar verdim de sşiadlaüğdaid 「bxb'dir」