''Senden nefret ediyorum.'' dedim tiksinir gibi bir sesle. ''Senden de, bu anlaşmadan da nefret ediyorum!'' Ellerini saçlarının arasından hızla geçirdi. O da benim gibi öfkeden köpürüyor, çenesindeki kemiklerin kendini belli edercesine kasılmasına sebep oluyordu. Öfkeden aldığım nefeslerin haddi hesabı yoktu ve kalbim sanki artık kan pompalamayı bırakmıştı. Gerilen vücudunu kapıya doğru sürükledi ve damarlarının kolayca fark edildiği elleri ile kapı kulpunu kavrayarak çevirdi. Kapıdan çıkmadan önce, ''İğreniyorum senden.'' dedim ve o anda durup histerik bir kahkaha atarak kapıyı kapattı. Bana doğru döndüğünde hızla üzerime doğru yürüyordu. O kadar emin adımlarla geliyordu ki üzerime, bir an geri kaçacağımı sansam da yapmadım. ''Hayır,'' dedi aramızdaki mesafeleri sıfıra indirirken. ''Benden hoşlanıyorsun.'' dedi ve yüzümü ellerinin arasına olarak titreyen dudaklarımı dudakları ile birleştirerek bütün öfkemin uçuşmasına sebep oldu. Lalisa Manoban & Park Jimin. Bitiş Tarihi, 15.12.18

"Sana Agust D yada Suga diye seslenmek istemiyorum, gerçek ismini söyle" Soğuk bakışlarını bana atarken fransız sigarasını pembe dudaklarına götürdü. Duman etrafa yayılırken ondan bir adım uzaklaştım. Sigara kokusu beni rahatsız ediyordu. "Sana ismimi lazım olduğu zaman söyliyeceğim" Bıkkınca nefesimi dışarı üfledim ve sarsak adımlarla ilerlemeye başladım. Arkamdan geldiğini hissedebiliyordum. Benden hoşlanmamasına rağmen neden her zaman beni koruyup arkamdan geliyordu bilmiyordum, ama beni her seferinde kendine daha çok çekiyordu. Adım seslerinin durması ile ona doğru döndüm. Sigarasını yere attı ve soğuk bir ses ile konuştu. "Bana yaklaşma Jennie, mutsuz olursun" Arkasını dönüp az önce çıktığımız cehenneme doğru ilerledi. Gözlerimin fazla doluluğu taşıyamayınca kendini serbest bıraktı. Ve sol gözümden bir damla çene çizgimi takip ederek aşağı indi. Benim ise tek yapabildiğim yere attığı sigarayı botum ile ezmek oldu.

Dünyadaki en tehlikeli yer zihin, en ölümcül zehir ise düşünceydi. Her an düşüncelere esir olanlardı onlar. Onlar bakanlar değil, görenlerdi. Düşüncelerine yenilenler, zihinlerindeki altın kafeslere mahkum olanlardı. Onlar Düşünce Mahkumuydular. Farklıydılar ve bunu biliyorlardı. *Bölümler finalden sonra düzenlenecektir.