Esved; Karanlıkla sarılmış bir adam.... Lumina; Işığın içindeki parıltılar kadar saf bir kadın.. Hak etmediği birşeye el uzatmak bütün dinlerin ortak günahıyken.. Cehenneme birinci sınıf bileti olan bir adam bunu umursar mıydı? Umursamadı Esved... Tüm zerreleri adedince istedi kadını...

OZAN EŞİNİ KIZININ DOĞUMUNDA KAYBETTİKTEN SONRA KENDİSİNİ TAMAMEN KIZINA ADAR FAKAT KIZI İLİK KANSERİNE YANİ LÖSEMİYE YAKALANIR.YAPILAN TESTLER SONUCUNDA DONÖRLERİN İLİĞİ TUTMAZ. BUNUN ÜZERİNE DOKTOR ONA İKİ SEÇENEK SUNAR YA KIZINA UYGUN DONÖRİ GÜNLER,HAFTALAR,AYLAR HATTA YILLARCA BEKLEYECEK VE KIZININ GÖZÜNÜN ÖNÜNDE GÜNBEGÜN ERİYİŞİNİ İZLEYECEK YADA YENİ BİR ÇOCUĞA SAHİP OLUP ONUN KORDON BAĞINDAN YARARLANARAK BU HASTALIĞI YENECEKTİ. PEKİ YA ONA BU ÇOCUĞU VERECEK OLAN KİŞİ BULUNABİLECEKMİYDİ? İŞTE TAM DA O KİŞİYLE BAŞLIYOR OZAN KARANLI'NIN HİKAYESİ.GELİN BİRLİKTE GÖRELİM ONLARIN GARİP HAYAT HİKAYELERİNİ.......... ...11 Mayıs 2014 - 10 Mayıs 2015...

Geçmişi güzel olmasada geleceğin ona neler getireceğini bilemeyiz... Lise hayatı kabus olsada desteği hiç eksik olmadı. Eskiden ailesini kaybetmeden önce köpek gibi didiştiği abisi sığınacağı tek liman oldu. Hiç tanımadığı insanlar onu saplantı haline getirirse? Taki abisi Rüzgarın arkadaşı Canla tanışana kadar... Aşkına hiç karşılık almamasına rağmen, şuanda karnında onun çocuğunu taşıyor... Mutlu evlilikleri sonsuzluk mu olacak? Cevabını beraber hikayeyi okuyarak öğrenelim mi? Mafyanın Çocuk Bakıcısının ikinci serisidir :) Rabia ile Canın hikâyesi....

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡