"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Ben Onun edep ve haya gömleğinin iliklerinde takılı kalmıştım. Seviyorum dediği kadar var, gidiyorum dediği kadar yok olmuştum... ***** Boğazımı yakan yumru ile kitabevinin uzun rafları arasına diz çöktüm. Sesim çıkabildiği kadar bağırmaya başladım. "Bir yaz akşamı tanıştığım adam; bedenim huzurun hüzünleri ile sarsılırken, avuçlarımı yakan yokluğun mu boğazıma dizilen? Kalbim, göğüs kafesimin terasında, senin yokluğunu yudumlarken, hangi adaletsiz hareketin kararsız bekleyişi bu? Hakka giden yol, Hakk için "Ekim" olmuş olan yolların bana olan itaatsizliği neden? Bu kayboluşları, Rab'den sunulan saki gibi içen zihnim firar etti desem, dökülür mü gönlün benim olduğum çıkmazlara? Sensiz her ezan bir sessizlik... Gel desem, düşer mi o sergüzeşt ruhun, benim süslediğim mabedlere? Ey varlığı ile Hakka götüren, güzel gülüşlüm; çıkıver benim olduğum yollara aniden... Korkuyorum, belki aniden karşıma çıkarsın diye, sokaklarını hiç terk etmediğim Ankara'da bir daha karşıma çıkmayacaksın diye..." Uzun raflar arasında hıçkıra hıçkıra cenin pozisyonu aldım. İşte o an ilk kez çöktü üzerime, Ankara'nın bütün hüzün karanlıkları... (Telif hakları saklıdır. Kitabın bütün hakları şahsıma aittir. Alıntı yapılması, izinsiz kullanılması veya herhangi bir işlem yapılması takdirinde; 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nda yer alan hukuk davaları kuralları devreye sokulacaktır.)

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Kaybettiklerimizi dudaklarımızın arasında buluyorduk. Ne tuhaftır, oysa ciğerlerimize karışan nefeslerdi, arzunun kıvılcımlarını aleve veren. Birbirimize beslediğimiz şefkat, yıktığımız ruhları daha fazla parçalamaktan başka bir şey yapmıyordu. Bu... Ölümle sevişmek gibi hissettiriyordu. -- Dar-ı dünyayı, buğulu bir tuvalin arkasında izleyen ve parmak uçlarına bulaşan boyalar ile kendi dünyasını yaratan sanatçı; kendisini, kendi kabusunda boğan bir kız. Cehennem alevini nefesinde taşıyan bir adamın parmaklarından dökülüyor notalar. Her biri toprağa kanlı bir bıçak ile ekilirken ölümün senfonisi çınlıyor, geçmişin kollarından. Ölü bir adam hayatı, ölü bir kızın nefesinde buldu.

15 Aralık, Çarşamba 2021'de yayımlanmaya başlanmıştır. ''Özür dileme. '' dedi. Omuzlarım düştü. ''Ne yapayım ben o zaman onu söyle. Kötü gözüküyorsun. Sana birini hatırlatıyormuşum galiba. Ben böyle olsun istemedim. Ben iste- '' Sözümü sanki benim laflarıma dayanamıyormuş gibi büyük bir hızla kestiğinde şaşkınlıkla dudaklarım aralanmıştı. ''Sadece kal. '' Anlamsız bakışlarımı gördüğü gibi bakışları yumuşadı. Şefkate bulanan sesiyle açıklamaya başladı. ''Ne yapayım, diye sordun ya. Sadece kal. Evimde, yanımda, kalbimde, zihnimde, hatıralarımda, benimle. Kal işte. Gitmeyi iyi beceriyorsun benim için kalmayı öğren. Hatırlama ama kal. '' Lal olan dudaklarım titredi. Üzerimden bir ürperti geçti. Parmakları ellerimi buldu. Buz kesen parmaklarımı sıcacık olanlar ile birleştirdi. Gözlerime baktı. Yoğun kızıllıkları gözlerimin içine baka baka damar yolu açık olan elime doğru eğildi. İncitmekten korkar gibi dudaklarını değdirdi tenime. İçimin titremesi doğru bir anlatım mıydı bilmiyorum ama cidden titremişti. Canıma can katmak ister gibi yaptı hamlesini. Aynı yavaşlıkla geri çekildi. Sanki rahatlamıştı. Dudağının sol kenarı burukça kıvrıldı. Parmaklarını ellerimden çekmedi. Gözlerini de bana kenetlemişti. Ben zaten bakışlarımı ondan çekemiyordum. Kalplerimiz çırpınıyordu. Sus çizgim sanki bugün daha bir oyuktu. Dudaklarım bunu bozmak ister gibi aralandı. Cevabımı öyle büyük bir istekle bekliyordu ki. Bu sefer onu hayal kırıklığına uğratmayacaktım. Emin bir şekilde fısıldadım yanıtımı. ''Kalacağım. ''