(TAMAMLANDI.) 055*: Yine bakmadın bana, başkalarına güldün. 055*:Oysa bana gülseydin öyle, dünyanın en güzel hediyesi olurdu... Miray:Keşke kendini bana göstersen, zaman kaybetmesek... 055*: Merak etme çiçeğim, senle konuştukça cesaretimi toparlamaya çalışıyorum.
Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay
''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni...
Eylül için her şey o salak maskeli baloda başladı. İdealindeki beyefendiyi bulmuştu. Umutsuz bir aşka tutundu. Belki de aşk değildi. Sadece acı bir takıntıydı. Ama o takıntı öyle büyümüştü ki içinde boyut değiştirmiş de olabilir. Geçmişine bağlı yaşadığından bihaberdi. Sonra hayat ona bir şans verdi. Kısaydı, biraz da...