Kuruyan boğazım yüzünden zorlukla yutkundum. "Ben... " diye fısıldadım. Yaşlı gözlerini gözlerime kenetledi. "Ben baba mı oluyorum? " Yaşlar içinde gülümsedi. Geçmişi unutmuş gibiydik. Bir bebeğimiz olacaktı.

Ödeyemediği kirası yüzünden kapı dışarı edilen bir kadın. Göremediği gözleri yüzünden saygıdan yoksun bir adam. Birbirleri ile karşılaştıkları ilk andan itibaren aralarında tuhaf bir çekim oluyor. Ne gidebiliyorlar birbirlerinin gönlüne ne de git diyebiliyorlar gönüllerinin sahibine... "Ben seni görmeden sevdim" dediğinde gülümsüyorum. "Ben seni görerek sevdim. Ama kapalı göz kapaklarının ardındaki küçük oğlan çocuğuna bakarak, kalbindeki kırıklıkları onararak , göremediğin dünyanın içinden sevdim. Ve evet ben seni her şeyden çok sevdim. Özellikle de kendimden." #378 Romantizm/ 24.07.2017 25.08.2016 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır.

15 Aralık, Çarşamba 2021'de yayımlanmaya başlanmıştır. ''Özür dileme. '' dedi. Omuzlarım düştü. ''Ne yapayım ben o zaman onu söyle. Kötü gözüküyorsun. Sana birini hatırlatıyormuşum galiba. Ben böyle olsun istemedim. Ben iste- '' Sözümü sanki benim laflarıma dayanamıyormuş gibi büyük bir hızla kestiğinde şaşkınlıkla dudaklarım aralanmıştı. ''Sadece kal. '' Anlamsız bakışlarımı gördüğü gibi bakışları yumuşadı. Şefkate bulanan sesiyle açıklamaya başladı. ''Ne yapayım, diye sordun ya. Sadece kal. Evimde, yanımda, kalbimde, zihnimde, hatıralarımda, benimle. Kal işte. Gitmeyi iyi beceriyorsun benim için kalmayı öğren. Hatırlama ama kal. '' Lal olan dudaklarım titredi. Üzerimden bir ürperti geçti. Parmakları ellerimi buldu. Buz kesen parmaklarımı sıcacık olanlar ile birleştirdi. Gözlerime baktı. Yoğun kızıllıkları gözlerimin içine baka baka damar yolu açık olan elime doğru eğildi. İncitmekten korkar gibi dudaklarını değdirdi tenime. İçimin titremesi doğru bir anlatım mıydı bilmiyorum ama cidden titremişti. Canıma can katmak ister gibi yaptı hamlesini. Aynı yavaşlıkla geri çekildi. Sanki rahatlamıştı. Dudağının sol kenarı burukça kıvrıldı. Parmaklarını ellerimden çekmedi. Gözlerini de bana kenetlemişti. Ben zaten bakışlarımı ondan çekemiyordum. Kalplerimiz çırpınıyordu. Sus çizgim sanki bugün daha bir oyuktu. Dudaklarım bunu bozmak ister gibi aralandı. Cevabımı öyle büyük bir istekle bekliyordu ki. Bu sefer onu hayal kırıklığına uğratmayacaktım. Emin bir şekilde fısıldadım yanıtımı. ''Kalacağım. ''

24 Ağustos 2019, cumartesi yayımlanmaya başlanmıştır. 0535*: Çok uykulu görünüyorsun 0535*: Hiç anlamıyorum. 0535*: Her şeye sahipsin 0535*: Evin, araban, paran, ailen ve arkadaşların var. 0535*: Ama yine de çok az dışarı çıkıyorsun. 0535*: Ortamlara bile akmıyorsun. 0535*: Anlamıyorum. 0535*: Saat olmuş üç hala uykun var gibi görünüyor. 0535*: Yorgunsun ve gözlerin şiş. 0535 Gece beşik mi salladın be yiğidim? Anıll:Evet. 0535*: Anlamadım. Anıll: Gece beşik salladım. Anıll: Bir kızım olduğunu bilmiyor muydun yoksa? Anıll: Babayım ben baba!

16.06.2019 tarihinde yazılmıştır. 22.06.2019 tarihinde yayımlanmıştır. Siz: Bana yardım et. Siz: Yalvarırım bana yardım et. Limon çevrimiçi. Limon yazıyor... Limon: Anlamadım? Siz: Seni seviyorum. Siz: Lütfen bana yardım et.

Kimin aklına gelirdi ki her şeyin bir intihar mektubu ile başlayacağı, Cesaret, eline bir kere geçmişken o şansı da kaybetmişti genç kız. Ölümle burun burunayken kurtarıcısı karşısına çıkmıştı. Hala unutamamıştı genç kız,gözünün önündeki anıları. Terk edilişi,delice ağlayışı... Hala kulaklarındaydı. Sırf bu nedenle gözünün önündeki fırsatları bile değerlendiremedi. Gözünü açmaya cesareti yoktu. İşte bir gün o cesaret geldi ve açtı gözünü dünyaya. Etrafındaki olaylara başka boyutta bakmaya başladı. O gün etrafındaki kişileri daha iyi anladı. Dostları onun yanındaydı ve kahramanı onu hiç bırakmayacaktı. Kahramanına cevap ararken olaylar bir anda değişiverdi. İşte o gün kız her şeye tüm çıplaklığıyla bakınca anladı. Hayat yaşayınca kötüydü. Hayat yokken hayattı...

03.04.2019 "Yeni hayaller ektim toprağıma, sonra sen filizlendin. Ey sevgili, hayatıma çok hoşgeldin. " *-* Çok mu eğlendin seni pis gıcık? " dedim kendimi tutamayarak. Kollarımı da istemsizce göğsümde birleştirmiştim. Kavgacı mahallelilere benziyordum kesin.Çocuğun gülümsemesi büyüdü. "Çocuk musun ya sen? Zaten boyun da kısa. "dedi gülmeye devam ederek. Zoton boyon do koso! Gösteririm ben sana bana kısa demenin bedelini "Çocuksam çocuğum sanane sevgili gerizekalı? Sanane? Gıcık mısın sen ya? Evet evet gıcıksın. Senin ismin de gıcıktır kesin. Şunun tipe bak. Tam da gıcıklık bir tipin var." Her kelimemde çocuğun bakişları daha bir değişik oluyordu. Yüzündeki eğlenen ifade hiç gitmemişti. Allah'ım sen ben daha fazla saçmalamadan şu salağı başımdan sav yarabbim. Elini bana doğru uzattı. "İsmim düşündüğün aksine gıcık falan değil. " dedi sonra da beni mahvedecek olan o cümleyi söyledi. "Ben Deniz. "dedi. Yutkundum Deniz mi? "Evlenelim mi?" dedim hızla Aklıma gelen ilk şeyi söyleme huyumdan nefret ediyordum.

22.05.2019 tarihinde yayımlanmıştır. Kırdın, yırttın ve öldürdün. Şimdi bu ipi dolasam boynuma kimdir asıl katil?