Biri hiç sevilmemiş, diğeri hiç sevmemişti.

#1 - Tarihi Kurgu #1 - Romantic Mabelle, çocukluğunda babasından dinlediği macera dolu hikayelerin gerçek olmasını istemişti her zaman. O heyecanları yaşamak, o savaşlara girmek istemişti. Cesur ve dik başlıydı. Karşısına çıkabilecek tüm sorunların kolaylıkla üstesinden gelebileceğine emindi. Ta ki o karşılaşmaya kadar! Kendini güçsüz hissettiğinde, işte o zaman en büyük korku kaplamıştı içini. İnkâr etmesinin lüzûmu yoktu. Bir gün elbet bunu yaşayacağını biliyordu. Aşık olmak hayallerinden biriydi. Annesi ve babası gibi güzel bir aşk hikayesi olsun istiyordu. Fakat öncesinde böyle bir korku hissedeceğini hiç düşünmemişti. Hesaba katmadığı da bu olmuştu. Kaybetme korkusu... * * * Aşkın Huzuru Serisi 1 İlk Yayın Tarihi: 10.06.2015

1950 - 1960 yılları arasında geçen bir aşk hikayesi. Kızıl saçları ile göçmen bir hemşire, Hamra. Eski bir asker olan mert ve kaba bir adam Alparslan Kürşat. Bir av. Bir sevda. ❤️ "Avda yaraladığım ceylanı istiyorum. Her gecem de her gündüzüm de, yatağımda, yastığımda, mutfağımda, salonumda, her zerremde istiyorum." "Kürşat-" Eliyle dudağıma baskı yaparak susturdu beni. "Sıra benim hatun dinle." Başımı yavaşça salladım. Bakışlarını dudaklarıma düşürerek fısıldadı boğuk sesiyle. "Ben bilmiyorum bir kadınla ilişkiyi. Senden öncesi yok bende. Kimseye bakmadı bu gözlerim, kimseyi görmedi. Ta ki sana kadar. Sen aklımı başımdan alan kızıllarınla girdin hayatıma." Elini yanağıma koyarak okşadı. "Bu çillerin akıl bırakmadı bende. Minik bedeninle düşler kurdum. Kollarımın arasında olduğun, beni sevdiğin!" Sustu. Diğer elini de yanağıma koyarak yüzümü kavradı sert elleriyle. Alnını alnıma yasladı. "Seni istiyorum, evet artık biliyorum ne istediğimi. Benim ol istiyorum, sadece benim." Dilim tutulmuş bir şekilde dinliyordum dediklerini. "Kokunu soluyunca kalbim vuruyor, deliyor göğsümü. Sevmek nedir bilmem, sana öyle süslü laflar diyemem ama şunu bil hatunum!" "Sen benim sevdam olacaksın." ❤️ 27.12.20 Tüm hakları saklıdır! Yazım ve noktalama yanlışı olabilir. Düzenlenmemiştir.

O gece durduraksız gök gürledi..Kral Vincent şatosunda güzeller güzeli eşi Eleanor'u ve minik Prensesi heyecanla beklerken her şeyden habersizdi... Kraliçe Eleanor ise son nefesini yağmurun başlamasından hemen önce vermişti.Cadı amacına ulaşamamış, planı güçsüz Eleanor yüzünden suya düşmüştü... Minik prensesimiz ise kim olduğunu bilmediği bir kadının elinde annesinin cansız bedeninin yanında ağlıyordu. Kadın ona iğrenerek bakıyor, bir an önce kurtulmak istiyordu ve yağmur başladıktan sonra pelerinini başına geçirerek ormanın derinliklerinde kayboldu... **** Artık kendimi daha dinç hissediyordum, bedenim ise tüy kadar hafifti... Artık beni suyun derinliklerine çekmiyordu. Kulaklarımdaki uğultu yerini sessizliğe bıraktı... Ölmek böyle bir şey miydi? Bu kadar huzurlu mu hissettirirdi? **** Bir anda bütün kasılmaları durdu ya da hafifledi bilmiyorum. Yüzü bembeyaz olmuştu.. Az önce pembe olan yanakları kireç gibi beyazdı. Aniden gözlerini açtı... O güzel ela gözleri... Tümüyle mor benekleri gibi olmuştu... O güzel dudaklarından tüm odada yankılanan gür bir kadın sesiyle sözler döküldü.... "Dengeyi sağlamak için sönecek masum yaşamlar Özgürlüğüne kavuşacak kabuğundan ayrılan ruhlar Şafak sökmeden önce dökülecek masum kanlar Kanlarla sulanacak ağaçlar..." **** Bu kimliğini bilmeden kendini farklı bir dünyada farklı olaylarda bulan bir kızın hikayesi. Genç bir kız tüm kayıplarına ve ihanetlere rağmen hayatına devam edip doğru yolu bulabilecek mi, yoksa kendini karanlığa teslim edip diğerleri gibi tarihten silinecek mi? Kimliğini ve varoluş nedenini bulma yolunda ona eşlik etmeye ne dersiniz? ☽O☾ Ay geçerken halden hale, Tüm ruhlar takip eder onun seyrini. ☽O☾ * 03.11.2019 #Fantastik 1. * *12.11.2019#Macera 1.* *14.01.

Gidenin beni bulmadığı bir dünyada toy halimle hayata tutunmaya çalışırken bir gecede tüm hayatım değişti. Attığım çığlıklar susturuldu, gözyaşlarım görmezden gelindi ve canıma can katarak ölümün eşiğine doğru sürüklendim. Yaşatmam gereken bir konumdayken hep ölmek istedim. Tecavüze uğradığım gün, O gün başladı ölüme duyduğum özlem... Ben Beril, soyadının bile öylesine verildiği bir kızım ve bu satırlar gözyaşlarımın hikayesi... **Klişeleri unutup derin bir nefes alın ve Beril ile birlikte mücadele verin! Not: KİTAP İSMİ DEĞİŞMİŞTİR. (Eski isim: ŞEHVETİN ESİRİ)

Birbirlerinden ne kadar uzaklaşmak isteseler de yine birbirlerine çekilenlerin hikayesi... Adam güçlü ve sarsılmaz.. Kız narin ve bir o kadar da cesur! Kaderleri bir anahtarla bağlanmış bu iki insan nereden bilebilirdi bir oyunun içinde olduklarını? *ALINTI* "Sen beni adamlarından biri sandın herhalde! Bana emir veremezsin!" "Sabrımı taşırıyorsun!" "Umrumda bile değil o eve asla geri dönmeyeceğim!" Genç adam sinirle belindeki Beretta marka silahı çıkardı. Kızın kafasına doğrulttu. Kendisine bakan insanları umursamıyordu bile! "Sen bilirsin buradan ya benim evime gelirsin ya da zincirlikuyu mezarlığına!"

Sevdaya tutulmuş iki yüreğin hikayesi.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Seni zamanın her kavramında seviyorum." Clara uyanır ve sandığı kişi olmadığını öğrenir. Aslında farklı bir kişi olduğunu söyleyen yabancılara güvenmek zorundadır. Kaybettiği anılarına ulaşmaya çalışırken, kendini büyük bir savaşın ortasında bulur. Zamanın içinde kaybettiği arkadaşlarını ve aşkını tekrar yitirmemek için elinden gelen her şeyi yapacaktır. ©Tüm telif hakları saklıdır.

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014