Seveceğinizi düşündüğüm Wallpaper'ler 👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣 23.01.2019- ✨🌠✨🌠✨🌠✨🌠✨✨🌠✨🌠✨🌠✨🌠 İstediğiniz herhangi bir konu, tema, görsel, karakter, dizi , film vb varsa bana bildirmeniz yeterli 🙏 🙏 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 Arkadaşlar wallpaper'leri farklı internet sitelerinden( instagram,pinterest, facebook,google vb.) alıyorum. Yani resimler alıntıdır. 🕛🕧🕐🕜🕑🕝🕒🕞🕓🕟🕔🕠🕕🕡🕢 Kapak için @yeoluncicegiyim ve @sehun_ve-Papatyası ' na teşekkür ederim ❤

Beğeniceğiniz walpaper lar💟💟💟💟 Walpaper lar herhangi uygulamadan veya başka yerlerden alınmaktadır. Sizler için herhangi walpaper yaparken sizde fikirlerinizi söylemeyi unutmayın. 😘😘

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Neymiş efendim dört aylık ömrüm kalmışmış... Sensin dört ay be! Bide tomarla para istemeleri yok mu? Alt tarafı kafamdan tümör alacaksın. Çok mu zor yahu!" Derin derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışırken aklıma gelen fikirle sinsice gülümsedim. "Belki de zengin bir iş adamını kendime aşık etmeliyim. Ölümüme dayanamayacağı için beni tedavi ettirir ve ben de kurtulmuş olurum." Arkamda bulunan tuvalet kabininden gelen kahkaha sesiyle yerimden sıçradım. Gözlerim dehşetle açıldı çünkü gelen kahkaha sesi bir erkeğe aitti. Ben sertçe yutkunurken kabinin kapısı yavaşça açıldı ve sırıtmaktan ağzı kulaklarına varmış bir oğlanla göz göze geldim. Yirmili yaşlarında duran kişi beni görünce bir kahkaha daha koyuverdi. "Bu tiple mi kendine aşık edeceksin zengin iş adamını?" O kahkahalarına devam ederken gözlerimi kısıp lavabonun kenarında duran kalıp sabunu aldım ve ona fırlattım. Tam onikiden! "Ah! Alnım." "Utanmıyor musun kızlar tuvaletine girmeye pis sapık!" Diğer sabunları da alıp tek tek fırlatmaya başladım. Sert sabunların canını yaktığı belliydi. Son sabunu da sertçe fırlattıktan sonra "Umarım benim gibi çirkin bir kıza aşık olursun!" diye beddua etmeyi ihmal etmeden hızla oradan çıktım. Kapıyı sertçe kapattıktan sonra kapının üzerinde bulunan 'Bay WC' yazısına bakıp arkamı dönüp yürümeye başl- Bir dakika! Ne Gözlerimi ovalayıp yanlış görüp görmediğimi anlamak için tekrar yazıya baktım ama yanlış görmüyordum. Kapıda 'Bay WC' yazıyordu. Eyvah! [12.07.19 - 5. #Komik ] ~20.08.18~

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''