"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana...
"Armes mi? O nasıl isim be?" Armes siyah, koca kanatlarını açıp onu kucağına alarak yükselmeye başlarken, "Senin asıl adın da Leyosi." dedi. "O yüzden bence bu konuyu tartışmayalım." Zaten şu an bundan daha önemli bir konu vardı onun için, özellikle tartışılması gereken. Uçuyordu. Kapak tasarım: @soranoldumubeni
Hayatım kolay olmadı hiçbir zaman. En başlarda beraber yetiştiğim kardeş dediğim insanlar vardı yanımda. Bir zaman sonra koptum çoğundan. Ama sonrasında ise hayatımın devamıyla tanıştım. Bir sürü şey atlattım, atlattık. Bela eksik olmadı başımızdan ama işte, buradayız şimdi. Bir sürü üzüntünün, kaybedişin ardından biz...
Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim...