[angst] Seri katil Kim Taehyung ve morg çalışanı Park Jimin'in hikayesi. ©fiorejade 13.08.2017 - 19.04.2018

TAMAMLANDI| "Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." -William Shakespeare/Romeo and Juliet

TAMAMLANDI| Lanetli kral, açlıktan, hastalıktan ölen insanlar, büyük savaş, tüm insanlığı tehdit eden büyücüler ve tüm bu karmaşanın içerisinde bir sırrı olan Jimin. Jungkook ile yolları kesiştiğinde ne yapacak? Uyarı: Rahatsız edici sahneler ve karakterler içeriyor. Lütfen hassasiyeti olanlar okumasın.

O zeytin gözler, ailemdi benim. Beni onların muhteşem dünyasıyla tanıştıran biricik dostum Gözde'ye -@jikookbtsx- ithaftır. 💜 07.01.2017 - 09.03.2017

Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️

'' Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesini bilir misin? '' TaeKook__VKook

Trouvaille, Fransızca; şans eseri, tesadüfen çok güzel bir şey keşfetmek. Park Jimin, ona göre lanet gibi görünen yeteneğiyle şans eseri Jeon Taehyung'u tanıyacak ve Jeon Taehyung aracılığıyla Jeon Jungkook'u keşfedecek, onu içinde bulunduğu kötü her bir durumdan çekip alacak. ~ "Jimin, şu an seni o kadar çok öpmek istiyorum ki... Daha önce hiçbir erkeği bu kadar çok öpmeyi istememiştim. Ama seni öpmeden önce tamamen temizlenmek istiyorum ve seni öperken böyle acınası gözükmek istemiyorum.'' ~ Yan Çift; Taejin 🧡 Başlangıç Tarihi; 11.02.19✨ Kapak; taejinjusttome♡

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.

"Bizim hikayemizde görmek yok sevgilim."

[ vmin ] "Ben düştüğüm için ağlıyorum," dedi yumuşayan bir ifadeyle. "Çıkmak istemediğim bir kuyuya düştüm ve o kuyuda yalnız olduğum için ağlıyorum." "Ağlama," dedim tekrardan, onun siyahlıklar serpilmiş yemyeşil, derin gözlerine bakıyordum şimdi. "Artık yalnız değilsin, ağlama."