Aşıktı toprak gözlüsü. Güzel gözleri, aşık olduğu kişiyi görünce ışıl ışıl parlardı. Bakmaya, tutmaya kıyamadığı o erkeksi, güçlü, sıcak elleri başka bir kızın elini tutardı. Canı yanardı o zaman genç kızın. Canından bile çok sevdiği toprak gözlüsü, başka bir kızın elini tutarken, nasıl canı yanmasındı ki? Her şeyi...
Gözleri doldu. İnanamadı... Karşısındaydı! Elini kaldırıp dokunsa kaybolur diye korktu. Sadece gözleriyle baktı. Baktı. Baktı... Utandı karşısındaki kız. Kafasını eğdi, dalgalı saçları yüzünü örtmeye çalıştı. Yüzü ve çilleri kızardı. Masumdu. Küçükken olduğu gibi. Çok, çok güzeldi. Kalbi kaldıramıyordu. O kadar güzeld...
-TAMAMLANDI- Mevlana derki aşk ateşi önce sevilene, oradan sevene düşermiş. Yani bir insan aşık olmuşsa, maşuk ışığını yaktığı için olmuştur. Eğer maşuk yanmazsa, aşık yanamaz. Eğer maşuk, bir mum gibi ateşe düşüp eriyemezse o ateş, pervaneye düşmez. Aşk; Birinin Şem, birinin Pervane olması ile başlar. Aşk; Sevdi...
