Jestem Harry i mam dwadzieścia pięć lat. Mieszkam w Londynie razem z moją córką, Olivią.

Luke Hemmings ma wszystko o czym marzył - światowej sławy zespół, fanów, trójkę wspaniałych przyjaciół i dziewczynę. Delilah Johnson ma tylko jedno - Luke'a Hemmingsa. /historia dwójki ludzi, opowiedziana jedynie przez ich telefoniczne rozmowy/ © 2016 superewczi

Oryginał: SupraBiebr Tłumaczenie: luvmyjcalm #91 in Fanfiction - 08.05.17

Jestem o krok dalej słoneczko... #320 w fanfiction~16.08.2017

- Co ty ze mną robisz, Iskro? - spytał, zaczesując mi kosmyk włosów za ucho. Wzruszyłam ramionami i usiadłam na łóżku, przez co cienkie prześcieradło odkryło moje piersi. Spojrzałam na niego i odpowiedziałam: - Sprawiam, że wariujesz samemu. 2017,2018

"Harry Styles - dwudziestojednoletni prawnik, posiadający własną działalność "Styles & Co.". Jest najmłodszym miliarderem na świecie, a jego majątek wynosi trzydzieści miliardów funtów. O jego usługi biją się tysiące firm oraz osób". OPOWIADANIE ZAWIERA SCENY EROTYCZNE, WULGARYZMY I PRZEMOC. #96 in Fanfiction - 23.03.16 #36 in Fanfiction - 01.04.16 #20 in Fanfiction - 07.04.16

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

Fragment[1]: Brunet sięgnął do torby i wyjął metalowy pręt. Nabrał powietrza do płuc i zamrugał kilka razy. Wziął zamach i uderzył ją w tył głowy. Dlaczego? Chciał mieć pewność, że się nie obudzi. Nachylił się i poklepał ją po policzku. Jej powieki nawet nie drgnęły. Więc kontynuował swoją grę, wyjmując z torby swoje ubrania i umieszczając je w jej szafie. Na biurku postawił bukiet kwiatów i małego, brązowego misia. Nie zapomniał również o włożeniu kilku listów do szuflady. Porozstawiał różne pamiątki na meblach, na przykład ogromną muszlę, którą przywiózł z Hiszpanii. Sięgnął po jej telefon i wyjął kartę, po czym włożył tę, na której znajdowały się wiadomości i rozmowy z Harrym. Postawił na stoliku dwa kieliszki i pustą butelkę wina. Wszystko idealnie zaplanował. Na moment wyszedł z mieszkania, by wyrzucić pręt i kartę. Wrócił, rozebrał się do bokserek i ułożył w łóżku zaraz obok niej. Tak zaczęło się fałszywe życie Ally Power. Fragment[2]: - Może jakieś "Dzień dobry, Harry." i buzi na powitanie? - zapytał, odgarniając włosy z mojej twarzy. Zastanawiało mnie, co się wczoraj stało. Czy naprawdę straciłam pamięć, czy to jakiś idiotyczny sen? Ale ten chłopak znajdował się zaraz przy mnie, a jego dotyk był zbyt realny jak na sen. Wszystko było zbyt realne... - Kim jesteś? - szepnęłam. Zmarszczył brwi. - Twoim chłopakiem od dwóch lat? Och, przepraszam, dwóch lat i jednego dnia - wskazał ruchem głowy na kieliszki i butelkę wina. *okładka mojego autorstwa* *opowiadanie inspirowane memem* #280

"- Pójdziemy na kawę? - Nie spotykam się z chłopakami, którzy noszą dziurawe spodnie i grają w jakimś śmiesznym zespole."

"- Siostry kumpli, szczególnie te starsze, są bardziej pociągające od ich sąsiadek - oznajmił poruszając znacząco brwiami" z serii "pisane wolno" i "usunę jak stwierdzę, że to nie jest fajne"